آخرین خبرها

عيب يابي شبکه هاي اترنت

عيب يابي شبکه هاي اترنت “

پيکربندي و برپائي شبکه هاي اترنت کاري تقريباً ساده است. با پيکربندي يک شبکه کار آن شبکه به پايان نرسيده است. پشتيباني و رفع عيب شبکه گام مهم ديگري است که متخصص شبکه بايد با آن آشنا باشد. دقت کنيد مسائل مربوط به امنيت شبکه هم در زمان برپائي و هم در زمان پشتيباني بايد با آن آشنا باشيد.

يابي شبکه هاي اترنت - عيب يابي شبکه هاي اترنت
عيب يابي شبکه هاي اترنت

موضوع عيب يابي كه شامل تشخيص و تعيين نوع مشكل و رفع آن مي شود نيز از مباحث مهم نگهداري شبكه ها به شمار مي رود. منشأ اين عيب مي تواند نرم افزاري، سخت افزاري، عدم تطابق تجهيزات، ناهماهنگي بين اجزا، تنظيمات نادرست و … باشد. افراد دست اندركار رفع مشكلا ت شبكه در تمامي موارد، الزاماً نبايد مدارك علمي چندان سطح بالا يي داشته باشند. چون در اين ميدان تجربه و كارآزمودگي حرف اول را مي زند و معمولا ًً داشتن اطلا عات اوليه و زيربنايي از شبكه ها كافي به نظر مي رسد. عيب يابي يك شبكه بسيار شبيه حل معما است. اگر يك ايده كلي در مورد نحوه عملكرد شبكه به دست آورده ايد و مي دانيد كدام بخش ها به يكديگر وابسته هستند. چنانچه در هنگام راه اندازي شبکه به مشکلاتي برخورده ايد، رهنمودهاي زير براي تست سريع شبکه راه گشا خواهد بود؛ بسياري از اين مشکلات به سادگي برطرف مي شوند. اما به شرط آن که قبلا با راه حل ها آشنا شده باشيد. در اين بخش عيب يابي شبکه هاي کامپيوتري توضيح داده مي شود. به خاطر داشته باشيد به عنوان يک تکنيسين شبکه داشتن ابزارهائي مانند Link Runner شناسائي و رفع عيب شبکه ساده تر خواهد شد.

1- اتصال پذيري

شايد بديهي به نظر برسد،اما در قدم اول بايد مشخص شود که آيا همه کامپيوترها، سرويس دهنده ها، چاپگرها و ديگر دستگاه هاي متصل به شبکه مي توانند با يکديگر ارتباط برقرار کنند يا خير. براي اين منظور، در شبکه ي باسيم، بايد مطمئن شد که ميان هر دستگاه و هاب يا سوييچ مرکزي يک کابل ارتباطي مطمئني وجود دارد که به ترتيب درستي متصل شده باشند، چرا که وجود دو نوع کابل شبکه مختلف و اتصال نادرست آنها مشکل ساز مي شود. اکثر کابل هاي مدرن UTP (جفت هاي تابيده بي حفاظ) اتصال دهنده هايي دارند که در هر دو انتها به يکديگر متصل مي شوند. در خود اين اتصال دهنده ها، چندين سيم مجزا هست که ممکن است به همان پين هاي اتصالي در همان انتها وصل شوند يا به صورت ضربدري اتصال يابند. کابل هاي مستقيم، يک کامپيوتر شخصي، سرويس دهنده يا ديگر وسايل شبکه را به هاب يا سويچ متصل مي کنند. کابل هاي ضربدري، اتصال دو کامپيوتر شخصي به يکديگر را ممکن مي سازند و در اتصال سريالي يک هاب يا سو ييچ به هاب يا سوييچ ديگر کاربرد دارند. استفاده غلط از کابل ها(که غالبا ً هيچ علامتي هم ندارند) باعث مي شود سيگنال ها به مقصد نرسد. اگر به ترتيب رنگ هاي اتصال يک کابل اطمينان نداريد، ساده ترين راه وصل کردن کابل مذکور و سپس بررسي LED اتصال در آداپتور يا انتهاي سوييچ است. اکثر کابل ها يک LED (ديود نوري) کوچک سبز رنگ دارند که در صورت برقراري اتصال قبل از روشن شدن دستگاه، روشن مي شود. در بعضي کابل ها اين ديود نوري به دو رنگ زرد يا نارنجي در مي آيد تا اتصال ۱۰۰ مگابايت در ثانيه يا گيگابايت باشد (در بعضي ديگر، چراغ هاي راهنماي ۱۰۰ مگابايتي جداگانه اي وجود دارد.) اما اگر هيچ نوري به چشم نخورد، مطمئنا ً کابل نادرستي را به کار برده ايد. در اين صورت چاره ي کار تعويض کابل است، هر چند در برخي از سوييچ ها، دگمه هايي در کنار پورت هاي خاص معمولا با علامت Uplink وجود دارد که امکان استفاده از يک کابل مستقيم براي برقراري اتصال با هاب يا سوييچ ديگر را فراهم مي کند. برخي از جديدترين سوييچ ها مي توانند به طور خودکار کابل هاي مورد استفاده را بررسي کنند و از داخل ترتيب رنگ هاي پورت را به شکلي مناسب تغيير دهند.

2- چشمک زدن LED

در برخي از موارد ممکن است LED اتصال به عوض آنکه دائما ً روشن باشد، چشمک بزند. حالت اخير به اين معناست که فعاليت هايي در اين خط ارتباطي انجام شده اما در نصب پورت ناسازگاري هايي وجود داشته است. مثلا ً فرض کنيد که آداپتور کامپيوتر شخصي روي ۱۰۰ مگابايت در ثانيه و پورت سوييچ روي ۱۰ مگابايت در ثانيه تنظيم شده باشد. خوشبختانه در حال حاضر تقريبا ً تمامي وسيله ها، به منظور اجتناب و عدم سازگاري سرعت در دو طرف، از تشخيص خودکار (auto Sensing ) سرعت پورت و نصب دو طرفه پشتيباني مي کنند. با اين حال در هنگام استفاده از وسايل کارخانه هاي مختلف به مشکلاتي برخورده ايم که تنها با تنظيم دستي پارامترهاي فوق بر طرف مي شود.

3- اتصال هاي بي سيم

بررسي اتصالات بي سيم اندکي سخت تر است، چونکه برقراري اتصال، نشانه ي مشخصي ندارد. با اين حال، در کنار اکثر آداپتورهاي بي سيم، نرم افزارهايي به بازار عرضه شده که برقراري اتصال را به شما اعلام مي کند و فارغ از فروشنده مربوطه با تسهيلات مشابهي در ويندوز XP عرضه مي شود. براي عيب يابي اتصالات بي سيم، در وهله نخست مطمئن شويد که کليه گزينه هاي امنيتي يا رمز گذا، غير فعال شده اند. سپس اطمينان يابيد که آداپتور روي حالت صحيح تنظيم شده باشد. اکثر آداپتورها يک حالت ad hoc براي اتصال دو وسيله همانند دارند و براي کاربرد در يک access point به پيکر بندي جداگانه اي مجهز هستند. مطمئن شويد که در سراسر شبکه از يک کانال و SSID واحد (ID مجموعه سرويس دهنده که Lan بي سيم را شناسايي مي کند) استفاده مي شود.

4- پيکر بندي IP

بعد از اينکه ثابت کرديد وسايل شما به لحاظ فيزيکي به يکديگر متصل هستند،در قدم بعد مطمئن شويد که آنها مي توانند با يکديگر ارتباط برقرار کنند. در اکثر شبکه هايي که با TCP/IP کار مي کنند، براي برقراري ارتباط بايد نشاني IP يگانه اي به تک تک وسيله ها اختصاص يابد. نشاني ها را مي توان به صورت دستي پيکر بندي نمود، اما بهتر آن است که از پروتکل پيکربندي ديناميک ميزبان (DHCP ) استفاده شود که در آن يک سرويس دهنده DHCP ، نشاني هاي IP را از محل يک مخزن تعيين شده، توزيع مي کند. به اين ترتيب هيچ وقت دو يا چند سيستم، نشاني هاي يکساني نخواهند داشت. بيشتر مسيرياب ها و پل هاي ارتباطي، يک سرويس دهندهDHCP داخلي دارند. همچنين مي توان سرويس دهنده ويندوز را طوري پيکر بندي نمود که اين عمليات را انجام دهد و پس از پيکربندي نياز به کارديگري نداشته باشد. باتمام اين حرف ها ممکن است اشتباهاتي رخ دهد. هنگامي که مشکلي پيش آمد در ابتداي کار عيب يابي، مطمئن شويد که نشاني هاي درستي به کار رفته است. تمامي کارهاي فوق را مي توان با استفاده از برنامه خدماتي ipconfig موجود در ويندوز و از طريق يک پنجره فرمان در کامپيوتر شخصي يا سرويس دهنده آزمايش نمود. در هر پنجره فرمان، ipconfig را تايپ کنيد تا نشاني IP اختصاص يافته به هر رابط شبکه را ببينيد. با اضافه کردن”all ”به انتهاي فرمان، ديگر اطلاعات شبکه همچون نشاني MAC ، نشاني سرويس دهنده DHCP به کار رفته و پل ارتباطي پيش فرض و نشاني هاي DNS به نمايش در مي آيد،اطلاعاتي که در هنگام اشکال زدايي از شبکه مي تواند مفيد واقع شود. اگر تنظيمات DHCP را تغيير داده ايد اما کامپيوتر شخصي يک سرويس گيرنده هنوز آن را اعمال نکرده است، مي توانيد با اضافه کردن elease به فرمان ipconfig ، کامپيوتر مذکور را وادار به استفاده از نشاني جديد نماييد و با اضافه کردن renew به انتهاي فرمان، ipconfig را دوباره اجرا کنيد. چنانچه ipconfig هيچ نوع نشاني را به نمايش نگذارد، اين احتمال هست که سرويس دهنده DHCP ، غير فعال يا غير قابل دسترسي باشد.اين احتمال هم وجود دارد که کامپيوتر شخصي يا سرويس دهنده، طوري پيکربندي نشده باشد که بتواند با استفاده از DHCP به نشاني يابي خودکار خود دست يابد. در اين وضعيت کافي است تنظيمات کامپيوتر شخصي را تغيير دهيد. در برخي از سيستم هاي ويندوز ممکن است به نشاني هايي برخورد کنيد که با ۱۶۹ شروع مي شود (۱۶۹.xxx.xxx.xxx ) و اين در صورت است که تخصيص خودکار پيکربندي شده اما هيچ سرويس دهنده DHCP وجود ندارد، اما از لحاظ عيب يابي بايد آن را يک خطا به حساب آورد.

5- بررسي Ping

يکي ديگر از ابزارهاي اصلي براي عيب يابي، نرم افزار خدماتي ping است. Ping پركاربردترين ابزار عيب¬يابي شبكه ها است و تقريباًهمه كساني كه درگير رفع اشكال شبكه هستند با اين دستور و نحوه استفاده از آن آشنا مي باشند, اما چرا اين ابزار ساده, اين قدر مفيد است؟

Ping كردن موفقيت آميز سرويس هاي اصلي شبكه نظير Web applicationها و User authentication نشان خواهد داد كه سرويس ها به تنهايي از محل كلاينت ها قابل دسترسي هستند. در واقع موفقيت انجام يك ping ساده نشان مي دهد كه ارتباط مستقيم يا End-to-End بين دو دستگاه درلايه 3 مشكلي ندارد. انجام كامل اين عمل در شبكه مي تواند نمايي كامل از وضعيت شبكه را به دست بدهد. البته درخواست هاي ICMP در ترافيك داده ها اولويت پاييني دارند و اگر روتري در مسير دستگاههاي پر كاربرد باشد , ممكن است آن دستگاهها را به موقع ارسال ننمايد. سرورهاي خارج از شبكه يك سازمان بزرگ نيز مي تواند از جانب كلاينت ها به عنوان مقصد Ping براي بررسي صحت ارتباط شبكه WAN مورد استفاده قرار گيرند. اگر سرورهاي سمت داخلي فايروال به ping پاسخ دهند اما سرورهايي كه پشت فايروال هستند, تقاضاي ping را ناديده بگيرند, تكنسين هاي شبكه را به اين نتيجه مي رسانند كه بايد نگاهي به مسيرياب ها يا ساير ادوات مربوط به زير ساخت شبكه بيندازند و اشكال را در آنها جستجو كنند اگر نتيجه برعكس باشد يعني سرورهاي پشت فايروال به ping پاسخ مي دهند ولي سرورهاي سمت داخل, تقاضاي ping را ناديده مي گيرند, آنگاه تكنسين شبكه بايد در پي پاسخ اين سؤال باشد كه چرا بعضي از بخشهاي شبكه در دسترس نيستند. اگر حالت سوم روي دهد يعني همه سرورهاي دو طرف فايروال به ping پاسخ دهند, اما كلاينت ها به درستي پاسخ نمي دهند , نتيجه مي گيريم كه در نقل و انتقال فيزيكي داده ها اشكالي وجود دارد.

در خط فرمان داس ping را تايپ مي کنيد و اين بار در انتهاي آن، نشاني IP يا نام DNS ديگر سيستم هاي دلخواه خود براي برقراري ارتباط را اضافه مي کنيد. بعضي از مسيرياب ها و ديگر وسايل شبکه امکان صدور فرمانهاي ping را هم فراهم مي کنند. در هر دو حالت مجموعه اي از بسته هاي ارتباطي ICMP (پروتکل کنترل پيام اي اينترنتي ) به نشاني مورد نظر فرستاده مي شود. اگر سيستم هدف پاسخ دهد مدت زمان لازم براي مجموع رفت و برگشت مشخص خواهد شد. در اين شکل،هدف اول (۱۹۲.۹۲.۱۹۵.۲۲۲ ) در شبکه LAN است و بسيار سريع (با سرعت يک متر بر ثانيه) پاسخ مي دهد. هدف دوم (۱۹۲.۹۲.۱۹۵.۲۲۲ )يک سرويس دهنده DNS عمومي (در اين مورد، Free ) است و مدت زمان بيشتري مي طلبد. اگر هيچ پاسخي در کار نباشد يا کامپيوتر ميزبان غير قابل دسترسي است و يا قبل از دريافت پاسخ، مدت مهلت زماني به پايان رسيده است. در هر صورت ايراد کار مشخص نمي شود اما کاربرد ping ، سرنخ هاي مهمي را به همراه مي آورد.بهتر است در عيب يابي مشکلات مربوط به اتصال به اينترنت قبل از همه، پل ارتباطي را بررسي کنيم. اگر پل ارتباطي پاسخي ندهد، احتمالا ً مشکل درهمين قسمت است يعني يا مسير ياب از کار افتاده و يا خط ارتباطي غير فعال است. اما اگر بتوانيم پل ارتباطي را ping کنيم، همچنين يک نشاني اينترنتي را ping کنيم و اگر به اين شيوه بتوانيم به اينترنت راه پيدا کنيم اما امکان مرور وب يا بازيابي email فراهم نباشد، مشکلي در DNS خواهد بود يا سرويس دهنده DNS غيرفعال است که با استفاده از برنامه nslookup آن را بررسي مي کنيم و يا در کامپيوتر سرويس گيرنده، نشاني اشتباهي پيکر بندي شده است که با کاربرد ipconfig آن را پيدا مي نمايم. حصارهاي امنيتي (Firewalls ) را به گونه اي مي توان پيکر بندي نمود که مانع ورود ICMP شود، به همين خاطر ناتواني در پينگ کردن يک وسيله راه دور الزاما ً به معناي مشکل ارتباطي نمي باشد. اکثر مسيرياب هاي خانگي يا تجاري کوچک به گونه اي پيکر بندي خواهند شد که به درخواست هاي Ping دريافتي از طريق اينترنتي پاسخ ندهند، اما پينگ هاي محلي را همچنان بايد پاسخ گفت.

6- رديابي مسير

پينگ هاي ارسالي به يک ميزبان اينترنتي، بيشر از پينگ هاي محلي طول مي کشد، زيرا ممکن است ميان سيستم هاي مبدا و هدف، چند مسير ياب موجود باشد. با استفاده از يک برنامه خدماتي ويندوز موسوم به tracert (traceroute براي کاربران لينوکس ) مي توان تعداد اين قبيل ”توقفگاه ها” (hops ) و نشاني هاي مسيرياب هاي واسط را تعيين کرد. پس از تايپ tracert نشاني IP هدف (يا نام DNS ) را اضافه کنيد. بسته هاي ارتباطي براي رسيدن به نشاني IP مورد نظر (۱۹۵.۹۲.۱۹۵.۲۲۲ )، نخست از طريق يک مسيرياب محلي به نشاني ۱۹۲.۱۶۸.۰.۲۲۲ ارسال مي شوند و سپس قبل از رسيدن به مقصد نهايي، چند نقطه ي ديگر را پشت سر مي گذارند. در مورد عيب يابي محلي، معمولا ً فقط به اولين ”توقفگاه ” توجه مي کنيم، هر چند در صورت بروز مشکلات اجرايي و ديگر اطلاعات راه گشاه خواهد بود.

7- تبديل نام ها

ممکن است با استفاده از يک نرم افزار خدماتي موسوم به nslookup ، به بررسي طرف DNS شبکه خود واتصال آن به اينترنت بپردازيد. همان طور که قبلا ً گفته شد اين کار در هنگامي ضرورت مي يابد که پس از پينگ کردن يک آدرس در اينترنت، نتوانسته باشيد به يک URL برويد يا نام هاي DNS را ping کنيد. با اين حال nslookup که يک نرم افزار خدماتي خط فرمان است، امکان تبديل نام هاي DNS به نشاني IP و بالعکس را مستقيما ً فراهم مي کند. در خود نرم افزار nslookup ، چندين گزينه ي ديگر هم وجود دارد و براي ديدن تمامي گزينه هاي اختياري کافي است پس از تايپ nslookup ، علامت ”؟” را درج کنيد. اما ساده ترين راه براي استفاده از اين نرم افزا، تايپ nslookup و سپس تايپ نام DNS يا نشاني IP مورد نظر است. بعد از اين کار، با استفاده از تنظيمات پيش فرض سرويس دهنده DNS در سيستم ميزبان، عمليات جستجو (lookup ) انجام خواهد شد. اگر نام يا نشاني درج شده را درست فرض کنيم، اختلال در تبديل، نشان دهنده مشکلي در همان قسمت خاص است که معمولا ًيک ورودي ناصحيح سرويس دهنده DNS مي باشد. در هنگام تفسير نتايج حاصل از nslookup و ديگر ابزار معرفي شده در اين مقاله بايد احتياط کرد، ما ابزار فوق هيچ ضرر و زيان جدي به شما وارد نمي کند، پس ارزش يکبار آزمايش را دارند.

8- تست كابل

اولين كابلي كه بايد سلامت آن مورد بررسي قرار گيرد Patch Cable است كه ارتباط ايستگاه كاري يا هرگونه تجهيزات شبكه را با پريز ديواري برقرار مي كند. براي اين كار, يك طرف Patch Cable را به پورت شبكه دستگاه Link Runner و طرف ديگر آن را به پورت Wiremap متصل مي كنيم تا سلامت آن بررسي شود. قدم بعدي دنبال كردن مسير كابل ها براي يافتن ,ايراد است.

در اين وضعيت به سوييچ و رك مي رسيم. اگر رك بزرگ و شلوغ باشد, معمولاً يافتن كابل مورد نظر در آن مشكل است خصوصاً اگر به درستي نيز علامت گذاري نشده باشند. براي رفع اين مشكل, دستگاه Link Runner دو گزينه دارد. اول آنكه دستگاه يك آواي صوتي را روي كابل منتشر ميكند.اين صدا با tone probe قابل شنيدن است. از اين طريق مي توان كابل مرتبط را يافت و به خصوص براي موقعي مناسب است كه نمي دانيم كابل به سوييچ متصل است يا خير. به غير از اين وقتي طرف دورتر كابل مشخص است, آداپتور Wire map دستگاه مي تواند براي بررسي سلامت كابل افقي و نحوه اتصالات آن مورد استفاده قرار گيرد. در همين حال, دستگاه اقدام به ارسال سيگنال نيز ميكند. در اين صورت چراغ مربوط به آن پورت روي سوييچ, هر 3 ثانيه يك بار چشمك مي زند و به اين طريق مي توان فهميد كه كدام پورت از سوييچ به كابل مورد نظر ما متصل است. وقتي محل پورت مشخص شد, كابل را مي توان روي پورت بدون استفاده ديگري تست كرد. اگر اشكال از پورت روي سوييچ باشد, ممكن است با تغيير كابل از پورتي به پورت ديگر , مشكل شبكه حل شود. اگرپورت هاي هاب يا سوييچ نيز سالم باشند, آنگاه بايد به سراغ ايستگاههاي كاري رفت, با اتصال مستقيم Link Runner به كارت شبكه مي توان به درستي كاركرد آن را بررسي كرد. Link Runner با اتصال به كارت, لينكي را برقرار مي كند و نوع و سرعت لينك را بررسي و گزارش مي كند.اگر كارت شبكه سالم باشد, بايد ايستگاه كاري را بوت كرد و از خط فرمان وبا استفاده از دستوري مانند ping اين امكان را فراهم كرد كه Link Runner ترافيك شبكه را مشاهده كند. اگر دستگاه وجود هيچگونه ترافيكي را گزارش نكرد بايد به تنظيمات خود PC دقت كرد كه ممكن است اشكال در آنجا نهفته باشد. اگر گزارش لينك و ترافيك همه چيز را به خوبي نشان دهد, آن گاه بايد به تنظيمات شبكه اي PC مشكوك شد.

9- بررسي فعاليت كلي سگمنت ها(Segment)

در يک شبكه اترنت يک طرفه يا Half Duplex به علت وجود تعداد ايستگاه هايي كه مي توانند به طور همزمان داده ها را ارسال كنند و همچنين محدوديت اندازه frame ها اگر تعداد زيادي از ايستگاهها به طور همزمان شروع به تبادل داده بنمايند, به علت تکرار تصادم يا Collision, كار آيي كل شبكه به شدت افت خواهد كرد.

البته بروز تعداد متعادلي پديده تصادم در شبكه هاي اترنت Half Duplex امري طبيعي است وليكن هنگامي كه تعداد اين تصادم ها رو به افزايش مي گذارد, ترافيك شبكه نيز بالا مي رود و بالا رفتن ترافيك شبكه كه به علت ارسال مجدد پكت ها مي باشد, افت كيفي شبكه را به دنبال دارد. در چنين شبكه اي منحني كارآيي شبكه به يك باره سقوط مي كند و نحوه تغيير اين منحني به تعداد فريم هاي ارسالي , تعداد تصادم ها و تعداد پكت هايي كه به ارسال مجدد نياز دارد, بستگي دارد. با كاهش كارآيي شبكه ,كار كردن براي كاربران شبكه مشكل مي شود و انتقال داده ها نيز با وقفه و كندي صورت مي گيرد. براي رفع اين عيب, شناخت Segment هاي شبكه و بررسي ترافيك شبکه ضروري است. با استفاده از LinkRunner مي توانيد تست مربوط و اقدام بهينه را انجام دهيد. اگر ترافيك شبكه در جريان باشد LinkRunner آن را به صورت نوارهايي روي صفحه نمايش خودش نشان مي دهد.

— اگر در شبكه بجاي هاب از سوييچ استفاده مشکل ترافيک شبکه تقريباً حل خواهد شد(سخت افزارهاي شبکه… ).

10- استفاده از DHCP

اگر لينك شبكه برقرار باشد و به آزمونهاي اوليه پاسخ دهد, در نتيجه كاربر مي تواند آزمايشهايي را با ping انجام دهد. اگر از Link Runner استفاده مي كنيد, اين دستگاه در اينجا سعي مي كند كه ابتدا يك IP Address از سرور DHCP شبكه به دست بياورد. DHCP در واقع يكي از معمولترين روشهاي مبتني بر انتشار (Broadcast) است. به طور معمول, براي هر subnet, يك سرور DHCP مجزا نياز است(كه اين امر پر هزينه است و از نظر مديريت نيز مشكل مي باشد ) و يا اينكه DHCP رله كننده پراكسي هايي است كه وظيفه نقل وانتقال در خواست ها را بين كلاينت ها وسرورها برعهده دارند( هنگامي كه كلاينت ها و سرورها به طور فيزيكي در يك subnet قرار ندارند). اين انتشار جهت دار مي تواند راهنماي خوبي براي اطلاع از اوضاع ترافيك شبكه باشد. عدم موفقيت هر كلاينت يا Link Runner در اتصال خودكار به DHCP مي تواند نشانه اي از بروز مشكل در سيستم رله كننده DHCP باشد. DHCP در اغلب شبكه هاي امروزي وجود دارد و دستگاه نيز مي تواند با پيكر بندي IP دستي يا ايستا نيز كار كنند. پروسه كاري نيز شامل به دست آوردن يك نشانه DHCP براي سنجش صحت كار كرد كابل هاي محلي, هاب محلي, پورت سوييچ و نهايتاً كل زير ساخت شبكه باشد.

11- تست پيشرفته تر

اگر ايستگاه كاري مي تواند با شبكه لينك برقرار كند, بايد بررسي كنيد كه آدرس دهي ايستگاه كاري متناسب با subnet مرتبط با آن است يا خير. سپس بررسي اينكه از protocol stack درستي استفاده مي كند و به درستي نيز پيكربندي شده است يا نه. سپس بايد همه اجزاي برنامه هاي مورد نياز را بررسي نمود. اين كار معمولاً از طريق حذف كردن پروتكل ها يا حذف تنظيمات كارت شبكه و نصب مجدد آنها صورت مي گيرد تا از صحت كاركرد آنها اطمينان حاصل شود. اگر همه اين موارد نيز به درستي كار ميكنند, احتمالاً رفع مشكل به دانش تخصصي بيشتر و پيشرفته تري نياز دارد.

— ابزارهاي مديريت و تست شبکه همچون PLC’s Smart Bits TeraMetrics XD و Acterna DA۳۴۰۰ Ethernet Data Network Analyzer نيز نقشي مهم در عيب يابي و شناسايي شبكه ها ايفا مي كنند. مديريت شبكه در واقع در بهترين شكل آن، شامل تركيب بندي و ديده باني دوردست Remote Monitoring شبكه مي شود كه به شما امكان مي دهد علا وه بر انجام اصلا حات نهايي از راه دور، سالم بودن شبكه خود را نيز ارزيابي كنيد.

References

1. http://www.nimrah.blogfa.com/post-653.aspx

2. http://www.forum.persianwhois.com/thread128.html

3. http://www.iritn.com/ITshow-news-6655.htm

4. http://computer.parsx.com/about.html

5. http://www.iritn.com/ITshow-news

6. http://www.srco.ir/SecurityNewsNetwork.asp

Rate this post
نت های پیانو نت های ویولن نت های سنتور نت های گیتار

درباره‌ی Vahid Ezati

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *