بیوگرافی بیژن نجدی “
بیژن نجدی (۲۴ آبان ۱۳۲۰ در خاش – ۳ شهریور ۱۳۷۶ در لاهیجان) بیژن نجدی ، شاعر و داستان نویس گیلانی در 24 آبان 1320 از پدر و مادر گیلانی در خاش زاهدان متولد شد . تحصیلات ابتدایی خود را در رشت گذراند . پس از اخذ دیپلم در سال 1339 وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال 1343 از همان دانشکده در رشته ریاضی فارغ التحصیل و با سمت دبیر در دبیرستانهای لاهیجان مشغول به تدریس شد . پدرش از افسران مبارزی بود که در قیام افسران خراسان نقش داشت و در مسیر رفتن به گنبد کاووس به دست تعدادی ژاندارم کشته شد . در سال 1349 با پروانة محسنی آزاد ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر است . از سال 1345 فعالیت ادبی خود را آغازکرد .
بیژن نجدی در چهارم شهریور ۱۳۷۶ به علت بیماری سرطان ریه درگذشت. آرامگاه او در شهر لاهیجان در جوار بقعه شیخ زاهد گیلانی قرار دارد.
نجدی در زمان زندگی خود تنها مجموعه داستان « یوزپلنگانی که با من دویده‌اند » را در سال 73 منتشر ساخت که در سال 74 جایزة قلم زرین جایزه گردون را به خود اختصاص داد. بقیه آثارش پس از درگذشتش توسط همسرش به چاپ رسید. مجموعه داستان « دوباره از همان خیابانها » در سال 79 نیز برگزیده نویسندگان و منتقدان مطبوعات شد. نجدی همچنین در کارنامه ادبی خود، تندیس یادمان بنیاد شعر فراپویان به خاطر برگزیده اشعار دهه هفتاد و لوح افتخار به پاس جانسروده ها در پاس داشت آیین های ملی و میهنی را دارد . از وی اشعار گیلکی کمی نیز باقی مانده است .
همچنین پس از مرگ وی داستانهای «تاریکی در پوتین», «سپرده در زمین»، «گیاهی در قرنطینه» و «استخری پر از کابوس» از مجموعه داستانهای «یوزپلنگانی که با من دویده اند» و نیز داستانهای «مرثیه ای برای چمن» و «بیمارستان، نه قطار» از مجموعه «دوباره از همان خیابان ها» به فیلم در آمده است.
سبک نگارش بیژن نجدی
بیژن نجدی نویسنده‌ای با ذوق ادبی است که داستان‌هایش در سبک‌های واقع‌گرایی و فراواقع‌گرایی است. وی از پیشگامان داستان نویسی پست مدرن در ایران به شمار می آید. نشانه‌های سبک واقع گرایی از زندگی ملموس شخصیت‌ها در بخش‌های مختلف برخی از این داستان‌ها و نشانه‌های سبک فراواقعیت گرایی از هم ذات پنداری با اشیای بیجان در تعداد دیگری از داستان‌ها است که به طور بارز به ذهن خواننده کتاب منعکس می‌شود. بیژن نجدی از قریحه شاعری خود در متن داستان‌ها بهره برده و استعاره‌ها و تشبیه‌های فراوانی در متن کتاب موجود است.
برخی از آثار بیژن نجدی
یوزپلنگانی که با من دویده‌اند
دوباره از همان خیابانها
داستانهای ناتمام
خواهران این تابستان
از بیژن نجدی اشعار گیلکی کمی باقی مانده است . دو بیتی های زیر نمونه ای از آن هاست .
تـی دیمــا خـال دره مـی دیمــا دانـه تـــرا سفتــال بگشتـــه مـــه زمـــانه
من و تو شو ندریم ایمرو کونوس باغ ترا تورش کونوس وا ، مه چی وانه ؟
بیـــدم ســـرد پـلا بـاورده مـی مــار بوتــــم ســــرد پــلا ره اشپلــم بــار
بنیشتـه مـوشت بــزه ها چیـن پــلاسر بوتـــم هـر روز هینه ، بـوته آغوزدار
