لوله ترومپت در قسمت اعظم طول خود استوانه اي و به طور نا محسوس مخروطي است و در انتها به دهانه اي ناقوس شكل ختم مي شود. ترومپت داراي سه دگمه متصل به سه دريچه است
, فشار بر دگمه اول , دريچه مربوطه را باز كرده و طول لوله را در مجموع آنقدر زياد مي كند كه صداي حاصل يك پرده بم مي شود , دگمه دوم هر گاه هر گاه به پائين فشار داده شود , صوت حاصل نيم پرده و دگمه سوم , يك پرده و نيم پائين مي آيد. ترومپت از ساز هائي است كه صدائي بلند , نافذ و زيبا دارد. صداي دو ترومپت برابر است با 20 تا 30 ويولن در اركستر. ترومپت از اين نظر بيشتر در همنواز استفاده مي شود. قسمت دهاني ترومپت فنجاني شكل و كم عمق است و انتهاي ساز به ناقوسي نه چندان بزرگ ختم مي شود. درترومپت نسبت به سازهای دیگر مانند هورن ، ترومبون ، باریتون ، توبا از آلیاژ برنج بیشتری استفاده شده است. افرادی که نوازنده این ساز می باشند را اصطلاحا” Trumpeterیا Trumpet player می نامند. رایج ترین ترومپت اغلب روی سی بمل تنظیم می شوند که نت دو میانه دونت زیر تر از سی بمل می باشد ، گر چه انواع ترومپت های زیادی در این خانواده سازها وجود دارد.
انواع ترومپت
رایج ترین نوع ترومپت ، ترومپت سی بمل است. اما ترومپتهای (دو) ، (ر) و( می بمل) و (می) ، (فا) ، (سل) و (لا) نیز وجود دارد. ترومپت (دو) معمولا در اکسترهای آمریکایی استفاده می شوداین ساز در سایز کوچکتر آن صدای شفاف تر و دوست داشتنی تری از ترومپت (سی بمل ) دارد. از آنجا که آهنگساز برای ترومپت های اولیه از ترومپت های مختلف برای هر یک از کلید ها نیاز داشت و همچنین برای اینکه نوازنده ممکن بود بخواهد قطعات کوتاه مخصوص را از ترومپتهای مختلف که در علامات نشان داده شده و در قطعه وجود داشته باشد انتخاب کند را همان لحضه انتقال می دادند.
قدمت ترومپت را میتوان به 1500 سال قبل ازمیلاد مسیح ویا حتی زودتر از آن دانست. ترومپت های برنز ونقره ای در قبر توتا نخامون در مصر نوع برنزی آن در زمان لردهای اسکاندیناوی، ترومپت های فلزی در چین به همین زمان بر میگردد. ترومپت ها در تمدن سیحون در آسیای میانه طوری طراحی شده که از وسط آن با می شد(فوت می کردند) اگر چه بعضی از انواع آنها با تکنیک قابل توجی ساخته می شدند. توجه داشته باشید که در این ساز، تمام نتها و صداهای فرعی قابل اجرا نمی باشند. این صداهای فرعی با صدای فرعی اولی شروع می شود که در شکل نشان داده شده است.
