داستان حضرت موسی

 حضرت موسی سومین پیامبر الوالعزم – دارای کتاب اسمانی – می باشد . وی بعد از پیامبرانی چون نوح و ابراهیم به پیامبری نائا آمد . در این مقاله داستان حضرت موسی کلیم الله و وقایع مهمی که رد زمان پیامبری حضرت اتفاق افتاد می پردازیم

حضرت موسي (ع) سومين پيامبر الوالعزم است كه داراي شريعت و كتاب مستقل (بنام تورات) و دعوت جهاني بود.او از نسل حضرت ابراهيم (ع) است و با شش واسطه به آن حضرت مي رسد و 500 سال بعد از ابراهيم خليل ظهور كرد و 240 سال عمر نمود.

نام مبارك حضرت موسي (ع) 136بار ودر34 سوره قرآن آمده است،از اين رو مي توان گفت:قرآن عنايت و توجه ويژه اي به زندگي حضرت موسي (ع) داشته است.

مادر حضرت موسي (ع) يوكابد نام داشت،وهر دو از نژاد بني اسرائيل بودند،جدشان اسرائيل حضرت يعقوب (ع) بود،نظر به اين كه حضرت يعقوب (ع) هفده سال آخر عمر در مصر مي زيست،فرزندان و نوادگان او به نام خاندان بزرگ بني اسرائيل،از مصر برخاستند و در دنيا منتشر شدند.

مهمترين وقايع زمان حضرت موسي (ع):

زماني كه حضرت موسي (ع)با همسرش بسوي مصر در حركت بود،در بين راه درد زايمان همسرش را بي تاب كرد،او كه به نزديكي كوه طور رسيده بود آتشي از دور نظرش را به خود جلب كرد،او براي گرم كردن همسرش بسوي كوه طور حركت كرد،ناگهان درخت عظيمي را ديد كه آتشي بدون دود از آن متصاعد است و هر لحظه بر شعله آن اضافه مي شود،چون خواست مقداري از آتش بردارد از ميان درخت ندا رسيد:اي موسي،منم خداوند،پروردگار جهانيان.عصاي خود را بيفكن.وقتي كه موسي (ع) عصاي خود را به زمين انداخت مشاهده كرد كه عصا چون ماري با سرعت در حركت آمد،ترسيد و به عقب برگشت،حتي پشت سر خود را نيز نگاه نكرد،به او گفته شد:برگرد و نترس تو در امان هستي،اكنون دستت را در گريبانت فرو بر،هنگامي كه خارج مي شود سفيد و درخشنده است.به اين ترتيب حضرت موسي (ع) به مقام پيامبري رسيد و نخستين نداي وحي را شنيد كه با دو معجزه (اژدها شدن عصا و يد بيضاء)همراه بود و مامور شد كه براي دعوت فرعون به توحيد،حركت كند.

واقعه مهم ديگر ايمان آوردن زبردست ترين ساحران آن زمان بود.حضرت موسي (ع) كه براي رسالت خود به نزد فرعون رفته بود،فرعون از او نشانه اي بر صداقت سخنش خواسته بود.حضرت موسي (ع) عصا را به زمين انداخت و ناگهان عصا به مار بسيار بزرگي مبدل شد كه از هر طرف حمله مي كرد.فرعون چون اين معجزه را ديد رو به اطرافيان كرد و گفت:اين مرد ساحر است.سپس فرعون فرمان داد بهترين و ماهر ترين ساحران آن زمان را نزدش بياورند،چون همه حاضر شدند و تمام هنر خود را به كار بستند،حضرت موسي (ع) عصا را انداخت،عصا كه به صورت اژدهايي در آمده بود تمام آن عصاها و ريسمانها را كه به صورت مار بودند را بلعيد.ساحران كه تا آن لحظه چنين صحنه اي را نديده فهميدند كه غير از معجزه چيز ديگري نمي تواند باشد،بنا بر اين همه به سجده افتادند و گفتند ما به پروردگار موسي و هارون ايمان آورديم.

از وقايع بسيار مهم غرق شدن فرعون بود كه ادعاي خدايي مي كرد.در اين واقعه حضرت موسي (ع) چون به دريا رسيد عصايش را به دستور خداوند به دريا زدو ناگهان دريا شكافته شد،آنها به سلامت از آن عبور كردند و چون فرعونيان به داخل دريا رفتند تا به تعقيب بني اسرائيل بپردازند بدستور خداوند آبها از هر سو به هم پيوسته و همه فرعونيان را به كام مرگ فرو بردند.

از وقايع مهمه ديگر پرستش گوساله سامري بود،اين گوساله كه با طلا ساخته شده بود توسط مردي منافق به نام سامري ساخته شد و بني اسرائيل را به پرستش آن دعوت نمود.چون موسي (ع) از كوه طور به ميان قوم خود برگشت و ديد مردم گوساله پرست شده اند براي چندمين بار آنها را نصيحت كرده و از انحراف و سقوط نجات داد،سپس سامري را از جامعه طرد كرد،و او پس از يك بيماري مرموز بسيار سخت و واگير دار به هلاكت رسيد.

واقعه مهم ديگر داستان قارون است،قارون كه يكي از دانشمندان و تنها ثروتمندي بود كه فقط كليد خزاين او را شصت قاطر حمل مي كردند در اثر نافرماني از دستورات خداوند مبني بر اين كه زكات اموال خود را بدهد،به نفرين حضرت موسي (ع) دچار شد و خود و تمام اموال و داراييهايش به زمين فرو رفت.