«واروژ هاخباندیان» ملقب به «واروژان» در خانوادهای ارمنی متولد شد. در دو سالگی مادرش را از دست داد. بعد از اتمام تحصیلات مقدماتی، وارد مدرسه عالی موسیقی تهران شد و زیر نظر آموزگارانی چون: روبن، گریگوریان و لودویک وازل موسیقی را فرا گرفت. پس از پایان این دوره، با…….
بورسیهای که از رادیو و تلویزیون آن سالها گرفت، راهی آمریکا شد.
«واروژان» در آمریکا مشغول به تحصیل در رشتهٔ «آرانژمان موسیقی و تنظیم آهنگ» شد و در سال ۴۳ به ایران بازگشت. بورسیهٔ رادیو و تلویزیون، تعهد خدمت در یکی از شهرهای جنوبی را برایش ارمغان داشت. بعد از گذراندن تعهدش، به تهران بازگشت. در سالهای ابتدایی دههٔ پنجاه، ذائقهٔ موسیقی روز ایران کمکم به سمت موسیقی پاپ تمایل پیدا کرد و «واروژان» فردی بیرقیب در این نوع موسیقی گردید. وی چه با ساخت ملودی و چه تنظیم آثار دیگران، صاحب شناسنامهای پربار در این حیطه شد.
در سال ۱۳۴۷ برای اولین بار برای فیلم «جهنم سفید» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان موسیقی نوشت. علاقهاش به حیطه موسیقی فیلم باعث شد که این کار را به صورت حرفهای ادامه دهد. در ادامه این تجربیات در فیلم حسن کچل ساختهٔ علی حاتمی (۱۳۵۰) که به عنوان اولین فیلم موزیکال سینمای ایران شناخته شده، همراه با بابک افشار، پرویز اتابکی و اسفندیار منفردزاده، موسیقی متن این اثر را خلق کرد. در این فیلم عهدیه، کوروس سرهنگزاده، مهتاب، سوسن و افشین آواز خواندند.
«واروژان» برای اولین بار روی ترانهٔ «بدرود» ایرج جنتی عطایی و صدای ویگن، ملودی ساخت و آن را تنظیم کرد.
او کار خود را با انجام تنظیم آهنگهایی برای رادیو آغاز کردو سپس برای ساخت آهنگ برای یکی از برنامههای تلویزیون «زنگولهها» (کشف صداهای تازه در تلویزیون) انتخاب شد. این آغاز کار واروژان در ترانه بود. یکی از اولین آثار او ترانه قصه دو ماهی از ترانههای شهیار قنبری با صدای گوگوش بود که اولین ترانه موسیقی نوین ایران لقب گرفت. این همکاری ادامه پیدا کرد و روز به روز بر تعداد ترانهسرایان و آواز خوانانی که می خواستند با او همکاری کنند بیشتر میشد.
کارنامه هنری
فعالیتهای درخشان او با گوگوش و شهیار قنبری معجزه آفرید. این همکاری منجر به ساخت ترا نهٔ «حرف» گردید . ترانهای که عنوان بهترین آهنگساز سال را در سال ۱۳۵۴ برای او به ارمغان آورد. در همان سال نیز جایزهٔ پنجمین جشنوارهٔ سپاس را برای ساخت موسیقی فیلم کندو (فریدون گله) از آن خود کرد.
در جشنوارهٔ موسیقی آتن در یونان برای ترانه دهکدهٔ کوچک من مدال و تقدیر نامهای کسب کرد. این ترانه را شهیار قنبری سروده بود و ضیااجرا کرده بود. همچنین جایزهٔ بهترین آهنگساز پنجمین دورهٔ جشنوارهٔ سپاس را برای آهنگ سازی فیلم صبح روز چهارم (کامران شیردل) از آن خود کرد. اما در مراسم حضور پیدا نکرد چرا که از مصاحبه و عکس انداختن بیزار بود.
واروژان با تعدادی از آوازخوانان جوان دوران پیش از انقلاب کار کرد و شاید برای بعضی از آنان بهترین آثار دوران کاریشان را خلق کرد. او به خوبی جنس، توان ونوع صدای تمام کسانی که با آنان کار میکرد را میشناخت و بهترین و زیباترین و لطیفترین آهنگ و تنظیمی را که ممکن بود برای آنها در نظر میگرفت. او همچنین سالها رهبر گروه کر ارامنه تهران بود.
مشهورترین ترانهها
- بوی خوب گندم (داریوش)
- هفته خاکستری (فرهاد)
- حرف (گوگوش)
- شام آخر (ستار)
- پل (گوگوش)
- برادر جان (داریوش)
- کندو (ابی)
- باور کن (گوگوش)
- فصل تازه (گوگوش)
- شب زده (ابی)
- گهواره (گوگوش)
- همسفر (گوگوش)
- تنظیم ترانه بزن باران(حبیب)