موزه هفت تنان در شیراز –
تکیه هفت تنان که یکی دیگر از بناهای کریم خان زند می باشد؛ باغ مصفایی است که در شمال آرامگاه حافظ در دامنه کوه تخت ضرابی (کوه چهل مقام) قرار گرفته و علت نامگذاری این بنا به هفت تنان، وجود هفت قبر از هفت عارف در این باغ است که کریم خان زند روی هر کدام، سنگ بزرگ بدون کتیبه ای نصب کرده است.
قسمت جالب و تاریخی این بنا تالاری است که سقف آن بر دو ستون بزرگ یکپارچه استوار گردیده است. در طاقچه های بالایی این تالار، 5 مجلس با رنگ و روغن بر روی گچ نقاشی شده و به سهم خود از شاهکارهای نقاشی دوران زندیه است که در سال های 1336 و 1337 ه. ش. توسط نقاش و هنرمند فقید؛ شادروان محمد باقر جهانمیری به همان طرح و نقش قدیمی تعمیر و تجدید گردید.
این 5 مجلس به ترتیب عبارتند از: اول درویشی با تبرزین و کشکول و محاسن سفید، دوم حضرت موسی در حال شبانی، سوم منظره شیخ صنعان و دختر ترسا، چهارم مجلس حضرت ابراهیم و پنجم که درویش جوانی را نشان می دهد. غیر از این 5 مجلس، بر در و دیوار تالار نامبرده، نقش و نگارهای ظریف با رنگ های مطبوع و ملایمی نقاشی شده که حکایت از تزئینات عالی سقف و دیوار تالار دارد. ازاره های تالار با سنگ های مرمر لیمویی رنگ پوشانده شده است.
بر روی سنگی بزرگ و یکپارچه، دو ستون نظیر ستون های آرامگاه حافظ قرار گرفته که بر روی آن با طرح و رنگ ملایم و مطبوعی گل و برگ هایی نقاشی گردیده است. دو اطاق در طرفین تالار قرار دارد که آنها نیز دارای نقاشی های قدیمی هستند.
حوض بزرگی در وسط عمارت اصلی به چشم می خورد که در گذشته از آب رکن آباد پر می شده است. اطراف تکیه هفت تنان گورستانی بوده که هم اکنون سنگ قبر چند شخصیت معروف عرفانی در آنجا دیده می شود.
در حال حاضر از این عمارت و باغ به عنوان گنجینه سنگ های تاریخی استفاده می شود. سنگ های موجود در این گنجینه متعلق به قرون سوم تا یازدهم ه. ق. است که با انواع خطوط کوفی، ثلث، نستعلیق، دیوانی، توقیع، تعلیق، نسخ و… به طرز زیبایی تزئین شده اند.
