مشخصات کره زمین
شعاع کره زمین در استوا : 6378 کیلومتر
شعاع کره زمین در قطبین : 6357کیلومتر
پیرامون کره زمین در استوا: 40071/7کیلومتر
سطح کره زمین: 50779410355کیلومتر مربع
متوسط جرم مخصوص زمین: 5/52گرم بر سانتیمترمکعب
سرعت کره زمین در مدار خورشید:107000کیلومتر بر ساعت
خورشيد را 9 سياره احاطه كردهاند كه در بين آنها كره زمين از نظر فاصله با خورشيد، سومين كره است و از چهار سياره داخلي بزرگتر است.از پنج سياره بيروني، چهار تاي آنها از كره زمين بزرگتر هستند. زمين در مداري گردش ميكند كه هيچ وقت از 5/91 ميليون مايل به خورشيد نزديكتر نميشود و از 5/94 ميليون مايل دورتر نميشود.
جالبتر اينجا است كه اين مدار تقريباً دايره مانند است و اگر غير از اين بود زندگي روي كره زمين غير ممكن ميشد زيرا حيوانات و گياهان در زمستان از سرما يخ ميزنند و در تابستان از گرما كباب ميشدند.
-زمين در مقايسه با كائنات يك كره جوان و جديد است با اين حال زمين حدود 5/4 هزار ميليون سال عمر دارد. كشف اين موضوع از بررسيهاي انجام شده توسط راديواكتيو كه در تعيين عمر سنگها از آن استفاده ميشود، به دست آمده است.تمامي عناصر راديواكتيو همانند اورانيوم كه براي عكس العمل تعيين شده به كار ميرود، به عناصر مختلف در ميزان ثابتي، تغيير شكل ميدهند.
به وسيله اندازه گرفتن اين دو، يعني مقدار عنصر راديواكتيو اصلي و عنصر راديواكتيو تغيير شكل يافته، ميتوان عمر تشكيل سنگ را حساب كرد. قديميترين سنگهايي كه تا كنون به دست آمدهاند حدود 3 هزار ميليون سال عمر داشتهاند ولي به طور يقين زمين سالهاي طولاني قبل از اين كه سطح سنگها شروع به تشكيل يافتن كنند، وجود داشته است.
– داگر چه ستاره شناسان و سياره شناسان چندين تئوري درباره چگونگي بوجود آمدن زمين و بقيه سيارات منظومه شمسي ارائه دادهاند ولي هنوز شك و ترديد فراواني در رابطه با مبدأ تشكيل زمين وجود دارد.
هر كدام از اين تئوری ها بايد شامل اين واقعيت باشد كه تمامي سيارههاي بزرگتر در مدار دايره مانندي در اطراف خورشيد گردش ميكنند و اين مدارها تقريباً در يك سطح نزديك هم قرار ميگيرند. حقيقت ديگري كه بايد توضيح داده شود اين است كه تمامي كرات در يك جهت به دور خورشيد ميچرخند و آن در جهتي است كه خورشيد به تناوب دور ميزند.
– حتي عجيبتر اين كه فاصله كرات مختلف از خورشيد از نظر رياضي به وسيله يك معادله ساده با هم نسبت دارند و به نام قانون «باد» ناميده ميشود. البته ممكن است اين فقط يك تصادف و اتفاق باشد يا احتمال دارد رابطه با مبدأ اصلي منظومه شمسي داشته باشد.
-در اينجا دو تئوري اصلي به وجود ميآيد يكي اين كه يك رشته طولاني از بخار داغ به وسيله نيروي جاذبه سياره ديگري كه از نزديكي خورشيد ميگذشته از خورشيد جدا شده و پايين افتاده است سپس به تدريج بخار داغ، خنك و منقبض شده و تبديل به گلولههاي جامدي شده است كه همان كرات هستند.
تئوري ديگر كه احتمال بيشتري دارد عبارت است از اين كه در اصل يك توده بخار و غبار وجود داشته كه در حال چرخش دايره مانند بوده است.چرخشها و گردبادهاي اين توده تكامل حاصل كرده و هستههاي مركزي كرات ايجاد شده است. هر كدام از اين هستهها به تدريج بزرگتر شدند زيرا نيروي جاذبه آنها هر زمان بيشتر و بيشتر اجسامي را كه در فضاي لايتناهي اطرافشان پراكنده بودند به طرف خود جذب ميكردند.خورشيد در مركز اين دايرهاي كه بخار و غبار به صورت ابر تيره در آمده واقع شده بود، زمين يكي از گرد بادها بوده است.
– كره زمين با سرعت 5/18 مايل در ثانيه به دور خورشيد در حال حركت است. همانند تمامي اجسام ديگري كه در مدارهاي هيأت، حركت و راهشان از قوه ميل به مركز پيروي ميكنند درست همانند پوست حلزون بسيار بزرگي كه روي يك نخ نامريي قرار داشته باشد.همان طور كه كره دور ميشود نيروي ميل به مركز به وسيله كشش نيروي جاذبه زمين بين خورشيد و كره زمين ايجاد ميشود. اگر كره زمين از دور زدن باز بايستد روي خورشيد سقوط خواهد كرد.
خوشبختانه در فضا بخار آن قدر وجود ندارد كه گردش زمين را آهسته كند و فقط از اندازه مدار زمين به طور بسيار ملايمي كاسته ميشود.