شعر نوزاد ضعیف کاروان علی اصغر “
گفتيد:«نوزاد ضعيف كاروان»م
حالا بزرگم، در بهشتم… «ميتوانم»
شبهاي«هيئت»، مهمان ماييد- با من به دشتِ تشنه بياييد!
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
2
من روي دستان شما سر مي¬گذارم
اي بچه ها!… من هم شما را دوست دارم
قلب شما هم جاي خدا شد- گهواره من، چَشم شما شد
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
3
وقتي براي من عزاداري گرفتيد…
از من براي زندگي، ياري گرفتيد…
هرجا كه هستيد، پيش شمايم- نوزادم اما دست خدايم
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
4
من در«بهشتم»، نوحه خواني را شنيدم
وقتي برايم گريه مي كرديد، ديدم
روشن، شبيه«آب وضو»ييد- رازي اگر هست، با«من» بگوييد!
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
5
اين كربلاي تشنه، خاكي آسماني است(آسمانيست)
اي بچه ها!… در كربلا هم روضه خواني است
خوابیده خیمه در باد تشنه- اين هم منم، من: نوزاد تشنه
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
6
مادر برايم قصه گفته تا نميرم
تا روي خاكِ تشنه صحرا نميرم
اين غنچه خشك، چيدن ندارد- نوزاد تشنه، ديدن ندارد
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
7
حالا كه روي دست بابا مينشينم…
بوسد مرا… تا گريه¬هايش را نبينم
او مثل درياست، دريا عجيب است- دريا كنارِ صحرا، غريب است
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
8
ديشب كه مادر تشنه ميشد، شير خوردم
امروز، شير از چوبِ خشكِ تير خوردم
شيري نخوردم، آبي نديدم- نوزاد بودم، حالا«شهيد»م
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
*
آتش گرفته با قصه من- هم سینه سنگ، هم قلب آهن
اي واي، اي واي!- اي واي، اي واي!(تکرار)
