آخرین خبرها

مقاله درباره روز جهانگردی

مقاله درباره روز جهانگردی ” در این مقاله اطلاعاتی در مورد جهانگردی , از جمله زمینۀ تاریخی جهانگردی , انواع جهانگردی , توسعۀ جهانگردی برای رشد اقتصادی و اجتماعی , آسیب‌ شناسی جهانگردی از چشم انداز منتقدان , چشم‌ اندازهای مثبت به جهانگردی ,

tourism - مقاله درباره روز جهانگردی

در سال 1964 از طرف سازمان ملل و براساس پیشنهاد کنفرانس بین‌المللی ترانسپورت و جهانگردی آن سازمان در رُم تعریفی برای جهانگردی به تصویب رسید که بدین شرح است: فرآیندی که شخص یا گروهی به منظور تفریح، بازدید از نقاط دیدنی، معالجه، مطالعه، تجارت، ورزش و یا زیارت به کشوری غیر از کشوری که در آن اقامت دارند، سفر کنند؛ مشروط براینکه حداقل مدّت اقامت آنها از 24 ساعت کمتر و از شش ماه بیشتر نباشد.

تلاش در جهت کاهش وابستگی اقتصادی کشور به در آمدهای نفتی و استفاده بهینه از منابع طبیعی کشور از اهداف اساسی برنامه‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. این أَمر مستلزم گسترش سایر فعالیتهای ارزآور مانند جهانگردی و ایرانگردی است.

روز جهانگردی

زمینۀ تاریخی جهانگردی :

پدیدۀ مسافرت از محلّی به محلّی و از کشوری به کشوری دیگر، بدون آنکه قصد مهاجرت یا اقامت مستّمر یا اشتغال به کار در بین باشد، در حال حاضر به عنوان جهانگردی خوانده می‌شود. در گذشته‌های دور مردان جسوری که سیّاح خوانده می‌شدند، نظیر “ابن بطوطه”، “ناصر خسرو”، “مارکوپولو” و… برای اقناع حسّ کنجکاوی یا به دلایل مذهبی و یا شناخت آنچه که در نقاط دیگر جهان می‌گذرد و آشنایی با منش‌ها و رفتار مردمان مختلف جهان، بار سفر می‌بستند. از طرف دیگر قرن‌ها پیش از میلاد مسیح فینیقیها که مردمی تجارت پیشه بودند از طریق دریا و زمین برای عرضه و فروش محصولات خود و خرید اجناس و محصولات دیگران اقدام به سفر می‌کردند و این شجاعت و استقبال از خطر آنان، راه را برای اشاعۀ تمدن و گسترش فرهنگ اقوام مختلف و آشنا ساختن آنها با یکدیگر گشود.

اصطلاح جهانگرد(Tourist) از قرن نوزدهم معمول شد. در آن زمان اشراف‌زادگان فرانسه برای تکمیل تحصیلات خود، اقدام به مسافرت می‌نمودند که به آنها توریست گفته می شد؛ بعدها در فرانسه این اصطلاح در مورد کسانی به کار رفت که برای سرگرمی و وقت گذرانی و گردش به فرانسه سفر می‌کردند. به مرور زمان با تعمیم بیشتر به کسانی اطلاق شد که اصولاً به منظور وقت‌گذرانی و گردش به سفر می‌رفتند. از همان زمان توریسم و توریست به مسافرینی گفته شد که هدف آنها استراحت، گردش، سرگرمی و آشنایی با مردم بود؛ نه کسب درآمد و اشتغال به کار. در زبان فارسی دو واژۀ جهانگردی و جهانگرد، جای توریسم و توریست را گرفت.

توسعۀ جهانگردی و پیشرفت آن زمانی شروع شد که از یک سو قوانین و مقرارتی در زمینه حق مرخّصی برای کارمندان و کارگران به مرحلۀ اجراء در آمد و از طرف دیگر بالا رفتن سطح زندگانی مردم در کشورهای صنعتی، امکان مسافرت را ایجاد کرد. این دو عامل همراه با حسّ کنجکاوی آنان نسبت به وضع زندگی و پیشرفت سایر ملل بود که به توسعۀ جهانگردی کمک شایانی کرد. علاوه بر اینها افکار روشنفکران در مورد بهبود بخشیدن به وضع کلّی اجتماعی خود و ضرورت دوری از محیط کار و فشارها و ناراحتی‌های عصبی ناشی از تکامل و توسعۀ صنعتی و اشاعۀ زندگی ماشینی، همگی باعث شد که جهانگردی به عنوان یک پدیدۀ اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.

انواع جهانگردی :

جهانگردی بر حسب اغراضی که مردم به جهت آن سفر میکنند، دارای اقسام ذیل است:

1- جهانگردی تفریحی؛ افراد یا دسته‌هایی را شامل می‌شود که با هدف تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات از سرزمین خود به سفر می‌روند.

2- جهانگردی درمانی؛ شامل افرادی می‌شود که برای استفاده از تغییرات آب و هوا، با هدف پزشکی و درمانی و استفاده از آبهای معدنی، اقدام به مسافرت می‌کنند.

3- جهانگردی فرهنگی؛ که در آن افراد برای آشنایی با فرهنگ و هنر و آداب و رسوم ملل مختلف، آثار تاریخی و مطالعۀ علمی، اقدام به سفر می‌کنند.

4- جهانگردی مذهبی؛ هدف از این نوع جهانگردی زیارت اماکن مقدسه، بازدید از اماکن مذهبی مثل مساجد و کلیساها و معابد قدیمی، شرکت در مراسم عبادی و …

5- جهانگردی ورزشی؛ که هر نوع مسافرتی را که به منظور فعالیتهای ورزشی انجام می گیرد، شامل می‌شود؛ مانند کوهنوردی، شکار، شرکت در مسابقات و تماشای مسابقات و…

6- جهانگردی تجاری؛ مثل مسافرتهایی که افراد برای شرکت در بازارها و نمایشگاهای کالا و صنایع تأسیسات کارخانه‌ای و نظایر آن انجام می‌دهند.

7- جهانگردی سیاسی؛ مسافرت به منظور شرکت در جشن‌های بین‌المللی و مراسم خاص و کنگره‌ها و کنفرانسها را جهانگردی سیاسی می‌گویند.

توسعۀ جهانگردی برای رشد اقتصادی و اجتماعی :

جهانگردی دارای خاصیّت ویژه‌ای است که می‌توان آن را به منزلۀ نیروی محرک توسعۀ اقتصادی در تمام کشورها محسوب داشت. هیچ کشوری را نمی‌توان یافت که فاقد مواد اولیّۀ لازم برای توسعۀ جهانگردی باشد. آنچه که کشورها را از هم متمایز می‌سازد، خود به تنهایی جاذبۀ جهانگردی به شمار می‌رود. طرحهای جهانگردی در کشورهای در حال توسعه از طریق ارائۀ کمک‌های فنی و قرضه‌های مالی به طور وسیعی از طرف بیشتر سازمانهای مالی بین‌‌المللی و دفاتر تأمین‌کننده کمکهای اقتصادی و مالی جهانی مورد حمایت قرار گرفته است.

آسیب‌ شناسی جهانگردی از چشم انداز منتقدان :

برخی از صاحبنظران، جهانگردی بین‌المللی، را نوعی استعمار اقتصادی تلقّی می‌کنند و برخی نیز به توأم بودن جهانگردی با تو­ّرم بیش از اندازه اقتصادی تصریح می‌کنند؛ زیرا هزینه‌هایی که جهانگردان وارد شونده بر یک کشور، صَرف اقامت، پرداخت به کارکنان و همینطور خرید کالا و غذا و افرد وابسته به این صنعت می‌کنند، موجب ایجاد فشار در بازار کالاها و خدمات شده و در نتیجه سطح قیمت‌ها را بالا می‌برند. همچنین افزایش تعداد جهانگردان موجب توسعۀ تأسیسات مورد نیاز جهانگردان گردیده و از این طریق باعث ترقّی سریع بهای زمین و مستغّلات می‌گردد. از طرف دیگر مخالفین این امر، اشتغال در صنعت جهانگردی را موجب تنزّل حیثیّت افراد یک ملّت می دانند.

چشم‌ اندازهای مثبت به جهانگردی:

به نظر مسئولان سازمان جهانی جهانگردی، این فعالیت، به طور کلّی از نظر اجتماعی و فرهنگی آثار مثبتی دارد.

جهانگردی، گسترش افق‌های اندیشۀ ساکنان کشورهای مقصد را از راه تغییر نگرش بومی و کاهش پیش‌داوری‌های با خصلت ملّی را میسّر می‌سازد. جهانگرد ی از نظر فرهنگی گسترش فرهنگ‌های منطقه‌ای، هنرهای مردمی، و گنجینه‌ها را امکان‌پذیر می‌سازد.

در حقیقت فوائد ناشی از فراگیری مهارتها، آشنایی با عقاید جدید یا نحوه و سطح زندگی جدید، لزوماً به معنای فراموش شدن نحوۀ زندگی سنتّی نیست که بعضی از منتقدین ذکر کرده‌اند، بلکه با نظارت و برنامه‌ریزی و چارچوب صحیح و مقرّرات آگاهانه و حفاظت از محیط زیست می‌توان حداکثر استفاده را از این صنعت برد.

در مواردی که برنامه‌ریزیهای جهانگردی مبتنی بر مطالعات و بررسی‌های قبلی بوده است، نتیجه مطالعات غالباً نشان داده که سرمایه‌گذاران مطلع، سرمایه‌گذاری در صنعت جهانگردی را مرجّح بر سایر سرمایه گذاریها تشخیص داده‌اند.

به طور کلّی برخی از تأثیرات مثبت جهانگردی در کشورها عبارت است از:

1) صدور کالا از طریق خرید و ره‌آوردهای جهانگردی توسط سیاحان؛

2) ایجاد خدمات مختلف برای استفاده جهانگردان؛

3) توسعه و پیشرفت انواع تأسیسات جهانگردی و صنایع وابسته؛

4) توسعه و پیشرفت آژانسهای مسافرتی؛

5) توسعه و پیشرفت وسائل حمل و نقل؛

6) استفاده از درآمد ناشی از سرمایه گذاریهای خارجی؛

7) توسعه راهها و فرودگاهها؛

8) ایجاد مؤسسات و مراکز حفظ و نگهداری آثار باستانی و تاریخی؛

9) توسعه مؤسسات دیگر وابسته به صنعت جهانگردی؛

10) به وجود آمدن جاذبه‌های مختلف جهانگردی.

Rate this post
نت های پیانو نت های ویولن نت های سنتور نت های گیتار

درباره‌ی Vahid Ezati

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *