روز نیروی انتظامی “
ایران كشوری باستانی است که در بیش از دو هزار سال قبل و در دوران سلسله هخامنشیان اولین بنیانگذار سیستم حكومتی گسترده امپراطوری می باشد. از آنجا كه هر حكومتی نیازمند به نظم و امنیت می باشد در نتیجه كشور ما انواع سیستمهای ایجاد نظم و امنیت را در طی تاریخ مورد آزمایش قرار داده است.
اما سیستم نوین ایجاد نظم و امنیت داخلی یعنی سازمان پلیس در ایران به حدود یكصد سال پیش مربوط می باشد. شاه قاجار ناصرالدین شاه در سفرهای سه گانه خود به اروپا و مشاهده پلیس نوین در آن كشورها و با استخدام یك مستشار بلژیكی به نام كنت دو بینو اولین سیستم پلیسی جدید را در ایران پایه گذاری نمود. این پلیس در طی یكصد سال گذشته و تا پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن سال ۱۳۵۷ از فراز و نشیبهای متفاوت برخوردار بوده است.
پلیس ایران برای مدتهای طولانی از دو قسمت مهم پلیس شهری و ژاندارمری (مرزی و روستایی) تشكیل شده بوده، كمیته انقلاب اسلامی نیز به عنوان یكی از اركان مهم حفظ نظم و امنیت داخلی و دفاع از ارزشهای انقلاب در داخل كشور در بعد از پیروزی انقلاب به این مجموعه افزوده شد.
كثرت نیروهای پلیس در بعد از انقلاب و ضرورتهای ادغام این نیروها باعث شد تا در سال ۱۳۷۰ با تصمیم مجلس شورای اسلامی این سه نیرو در یكدیگر ادغام و سیستم پلیس واحد به وجود آید. براساس قانون جدید، پلیس ایران جزیی از ستاد نیروهای مسلح و وابسته به وزارت كشور و در تبعیت از رهبری معظم انقلاب قرار دارد.
پلیس جدید ایران در سه بخش تقریباً مستقل فرماندهی، حفاظت و اطلاعات و سازمان عقیدتی سیاسی تشكیل شده است. حوزه فرماندهی و حفاظت و اطلاعات تقریباً در ساختار سیستم پلیس كلیه شورهای جهان مشترك می باشد. اما وجود سازمان عقیدتی سیاسی از ویژگیهای سیستم پلیس ایران محسوب می گردد. این سازمان موظف است تا در بعد اعتقادی، سیاسی نسبت به حفظ دستاوردهای ارزشهای انقلاب و ایجاد روحیه دینداری و اخلاق متناسب با تعلیم دین اسلام كه حفظ حرمت انسانها از جمله اصول اساسی است اقدام نماید.
شرح مناسبت :
از سال ۱۳۷۸ با درخواست نيروي انتظامي و تصويب مقام معظم رهبري و فرمانده كل قوا، زمان برگزاري هفته نيروي انتظامي از تيرماه به مهرماه انتقال يافت. قبلاً ۲۷ تير به مناسبت سالروز تصويب قانون ادغام نيروي انتظامي به نام روز نيروي انتظامي و سپس هفته آخر تيرماه به نام هفته نيروي انتظامي نامگذاري شده بود و در اين روز و هفته، مراسم ويژهاي براي بزرگداشت اين نهاد انتظامي برگزار ميگرديد. وليكن بعد از بررسيها و جمعبندي نظرات و ديدگاهها و پيشنهادهاي مختلف مقرر شد هفته نيروي انتظامي در مهر ماه، برگزار شود. از اينرو، روز سيزدهم مهر، به عنوان روز نيروي انتظامي و آغاز هفته بزرگداشت ناجا نامگذاري شد.
پيامبرصلي الله عليه وآله :
نِعمَتانِ مَكفُورَتانِ : الأمنُ والعافِيَةُ
دو نعمت است كه شكر آنها گزارده نميشود : امنيّت و سلامتي
الخصال ، ص ۳۴ .
پيامبرصلي الله عليه وآله :
يا عليُّ! لاخَيرَ في . . .الوَطَنِ إلّا مَعَ الأَمنِ وَ السُّرورِ
اي علي! خيري نيست در . . . وطن مگر با امنيّت و دلخوشي
كتاب من لايحضره الفقيه ، ج ۴ ، ص ۳۶۹ .
امام عليعليه السلام :
شَرُّ الأوطانِ ما لَم يَأمَن فيهِ القُطّانُ
بدترين وطن ، وطني است كه ساكنانش در آن ايمن نباشند
غررالحكم و دررالكلم ، ح ۵۷۱۲ .
امام عليعليه السلام :
الجُنُوُد بِإذنِ اللَّهِ حُصُونُ الرَّعيَّةِ وَ زَينُ الوُلاةِ وَ عِزُّالدِّينِ وَ سُبُلُ الأَمنِ وَ لَيسَ تَقُومُ الرَّعِيِّةُ إلّا بِهِم
سربازان ، به اذن خداوند ، دژ مردم ، زينت زمامداران ، مايه عزّت دين و امنيّتاند و كار شهروندان ، جز به آنان استوار نميشود
نهجالبلاغه ، نامه ۵۳ .
امام عليعليه السلام :
شَرُّ البِلادِ بَلَدٌ لا أمنَ فِيهِ
بدترين شهرها ، شهري است كه در آن ايمني نباشد
عيون الحكم و المواعظ ، ح ۵۲۵۳ .
امام صادقعليه السلام :
ثَلاثَةُ أشياءَ يَحتَاجُ النّاسُ إلَيها : الأمنُ وَ العَدلُ و الخِصبُ
سه چيز است كه مردم به آنها نيازدارند : امنيّت ، عدالت و رفاه
تحف العقول ، ص ۳۲۰ .
مبارزه با فساد
پيامبرصلي الله عليه وآله :
إنَّ المَعصِيَةَ إذا عَمِلَ بِهَا العَبدُ سِرّاً لَم تَضُرَّ إلّا عامِلَها و إذا عَمِلَ بِها عَلانِيَةً و لَم يُغَيَّر عَلَيهِ أضَرَّت بِالعامَّةِ
هرگاه بنده ، پنهاني گناه كند ، تنها به خود زيان ميرساند ، و هرگاه آشكارا گناه كند و بر اين كار غيرت نورزد ، آن گناه به همه مردم آسيب خواهد رساند
بحار الأنوار ، ج ۱۰۰ ، ص ۷۴ .
امام عليعليه السلام :
أمَرَنا رَسوُلُ اللَّهصلي الله عليه وآله أن نُلقِي أهلَ المَعاصِيَ بِوُجُوهٍ مُكَفَّرَةٍ
رسول خداصلي الله عليه وآله به ما فرمان داد كه با اهل گناه با چهرهاي درهم كشيده روبه رو شويم
الكافي ، ج ۵ ، ص ۹۵ .
امام حسين عليه السلام :
لايَحِلُّ لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرَي اللَّهَ يُعصي فَتَطرِفَ حَتّي تَغَيِّرَهُ
بر هيچ چشم مؤمني روا نيست كه ببيند خدا نافرماني ميشود و چشم خود را فرو بندد ، مگر آن كه آن وضع را تغيير دهد
الأمالي ، طوسي ، ص ۵۵ .
منبع : برنامه روزشمار تاريخ ازمركز پژوهشهاي صدا و سيما