مقاله چاقی در کودکان “
چکيده مقاله: شيوع چاقي كودكان در طي سال‌هاي اخير باعث گرديده است كه خيلي از خانواده‌ها با اين مشكل روبه‌رو باشند. مطالعات متعدد نشان داده‌اند كه عوامل مختلفي در اين زمينه مي‌تواند موثر باشد. پژوهش‌هايي كه به تازگي انجام گرفته نشان مي‌دهد كه طول مدت مصرف شير مادر و نوع غذاهايي كه پس ازدوران نوزادي مصرف مي‌شود، نقش مهمي درميزان بافت چربي در دوره‌هاي بعدي زندگي خواهد داشت.
چاقی در کودکان
شيوع
كودكان در طي سال‌هاي اخير باعث گرديده است كه خيلي از خانواده‌ها با اين مشكل روبه‌رو باشند. مطالعات متعدد نشان داده‌اند كه عوامل مختلفي در اين زمينه مي‌تواند موثر باشد. پژوهش‌هايي كه به تازگي انجام گرفته نشان مي‌دهد كه طول مدت مصرف شير مادر و نوع غذاهايي كه پس ازدوران نوزادي مصرف مي‌شود، نقش مهمي درميزان بافت چربي در دوره‌هاي بعدي زندگي خواهد داشت.
در اين مطالعه كه توسط پژوهشگران انگليسي در مجله علمي غدد و متابوليسم چاپ شده است كودكاني كه حداقل براي يك سال از شير مادر استفاده كرده‌اند، نسبت به گروه مشابه كه اصلا شير مادر نخورده‌اند، ميزان بافت چربي پايين‌تري دارند. همچنين كودكاني كه پس از شيرگيري، رژيمي با كيفيت بالا داشته‌اند يعني مقادير بالايي ميوه و سبزيجات و غذاهاي متنوع خانگي مانندگوشت، برنج و ماكاروني مصرف كرده‌اند، توده بدون چربي بيشتري داشتند.
جالب است بدانيد مطالعات بسياري روي طول دوره شيردهي و احتمال ابتلا به چاقي در بزرگسالي، انجام گرفته، اما مطالعه اخير بر نقش تغذيه كودكان پس از دوران شير خوارگي نيز تاكيد داشته است. به همين منظور پژوهشگران، اطلاعات موجود از 536 كودك را كه از 4 ماهگي يا 12 ماهگي از غذاي جامد استفاده كرده بودند بررسي كردند. توده چربي و بدون چربي آنها در سن 4 سالگي با يكديگر مقايسه شد. ميزان توده چربي در كودكاني كه حداقل يك سال از شير مادر استفاده كرده بودند، 7/4 كيلو گرم بود در حالي كه در كودكاني كه هرگز شير مادر نخوردند اين ميزان 5/5 كيلو گرم بود. علاوه بر اين، 87 كودكي كه دچار چاقي يا اضافه وزن بودند به طور ميانگين تنها 9 هفته از شير مادر استفاده كرده بودند، در مقابل در كودكان با وزن طبيعي ميانگين زمان شيردهي 12 ماه بوده است.
پژوهشگران براي بررسي رژيم غذايي پس از شير خوارگي، كودكان را براساس اين‌كه رژيم غذايي‌شان چقدر به رژيم استاندارد نزديك بود، به 2 گروه تقسيم كردند. در يكسو كودكاني بودند كه بيشترين غذاي آماده كودك و حداقل ميوه، سبزيجات و غذاهاي خانگي را استفاده مي‌كردند. در نقطه مقابل كودكاني قرار گرفتند كه رژيم غذايي متنوع و سالم به همراه دريافت كافي ميوه و سبزيجات را داشتند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميانگين توده بدني بدون چربي در كودكان در سن 4 سالگي با رژيم غذايي سالم، در مقايسه با كودكان با تغذيه ناسالم بيش از يك كيلوگرم تفاوت داشت. نكته قابل توجه آن بود كه تاثير طول مدت مصرف شير مادر و كيفيت رژيم در تجمع بافت چربي در بدن مستقل عمل مي‌نمودند.
نكته عملي: با توجه به شيوع چاقي و افزايش وزن در كودكان و نوجوانان، برنامه‌ريزي براي پيشگيري از دوران نوزادي بايد آغاز گردد. در اين زمينه مصرف شير مادر به مدت حداقل يك سال و آشنايي كودكان با رژيم غذايي سالم و متناسب، تضمين كننده وزن و سلامتي آنها در سال‌هاي آتي خواهد بود.
