فرانسیسکو تارگا (به اسپانیایی: Francisco Tarrega) گیتاریست شهیر اسپانیایی بود.نام فرانسیسکو تارگا با گیتار کلاسیک عجین شده‌است . نگاهی به قطعات تنظیم شده توسط او و بالاخص قطعات ساخته شده و تمریناتی و اتودهای آموزشی در زمینه گیتار کلاسیک از وی چهره‌ای ماندگار و فراموش ناشدنی در دنیای گیتار کلاسیک ساخته‌است.

برای مطالعه زندگی نامه به ادامه مطلب مراجعه شود

زندگی

تارگا در ۲۱ نوامبر ۱۸۵۲ در شهر Vila-real دیده به جهان گشود .والدین تارگا در صومعه مادر کلارسیس کار می کردند و به دلیل موقعیت شغلی تارگا تحت نظر پرستار بودروزی در اثر بی احتیاطی پرستار تارگا در حالی که مشغول بازی بود در کانال آبیاری پرت شد و شوکی که در اثر این جریان بر او وارد شد بصورتی که صدمه شدیدی بر چشمها و قوه بینایی او وارد ساخت.

والدین تارگا اورا برای گذراندن دوره موسیقی به Castellon فرستادند زیرا حالا تصور میکردند که اگر او نابیناشود میتواند از طریف نوازندگی به اقتصاد خانواده کمک کند!!!!

Eugeni Ruiz اولین استاد تارگا بود ( که نابینا بود (که اولین درس موسیقی را به او یاد داد. در همان زمان موسیقیدان نابینای دیگری بنام Manuel Gonzalez که مشهور بود بهEl cego de la Marina او تارگا را به سمت گیتار سوق داد و بنوعی زندگی او را متحول کرد و تمامی رموز و تکنیکهای وبنوعی حقه هایی که میتوانست بینندگان را مجذوب کند به او یاد داد.

در سال ۱۸۶۲ تارگا این شانس را یافت که Julian Arcas که برای اجرا به Castellen آمده بود را از نزدیک ملاقات کند و در حضور او قطعه ای بنوازد، مهارت و توانایی تارگا موجب تحیر Arcas شد و به پدر تارگا توصیه کرد که حتما او را به مدرسه موسیقی در Barcelona بفرستد.

بنابراین تارگا به بارسلون رفت ولی طولی نکشید که به دلیل وخامت وضعیت مالی پدرش به ناچار به خانه بازگشت.و برای کمک به پدر گروه موسیقی تشکیل داد و در اماکن عمومی و کافه تریاها به اجرای برنامه هایی مشغول شد.

در آن زمان یکی از ثروتمندان شهر به نام Antonio Canesa پس از مشاهده استعداد خارق العاده تارگا کل هزینه سفر و اقامت تارگا به مادرید جهت تحصیل در کنسرواتوار اسپانیایی تقبل کرد.

تارگا در آن زمان توانست برای اولین بار گیتاری تهیه کند (این گیتار ساخته Antonio Torres بود.)سالهای دانشجویی تارگا به سختی گذشت.در آن زمان پیانو یکی از متداولترین آلات موسیقیایی بود و گیتار آن محبوبیت سابق خود را از دست داده بود و در میان آلات موسیقیایی در پایین ترین سطح قرار داشت، به همین دلیل تارگا نمی توانست به عنوان نوازنده گیتار در کنسرتها فعالیت داشته باشد و به نواختن پیانو می پرداخت.

تا اینکه استادش (Arriet ) در کنسرتی که برای امور خیریه ترتیب داده شده بود مهارت تارگا را در نواختن گیتار مشاهده نمود و او را به عنوان شاگرد خصوصی نزد خود پذیرفت و به تارگا گفت

از آن پس تارگا نوازندگی پیانو را رها کرد و تمام تمرکز خود را بر روی گیتار پیاده کرد.در زمستان سال ۱۸۸۰ در کنسرتی در Novelda به جای دوستش گیتار نواخت و به زودی شهرت و آوازه او در همه جا پیچید.( در این کنسرت همسر آینده خود Maria Rizo را ملاقات کرد.)

پس از این کنسرت در سال ۱۸۸۱ به فرانسه رفت و در تئاتر‌ها نوازندگی می کرد و پس از اینکه توسط ملکه الیزابت دوم به انگلیس دعوت شد به منظور ازدواج با ماریا به Noveldo بازگشت.

پس از مراسم عروسی آنها به مادرید رفتند و اولین دخترشان در آنجا متولد شد ولی متاسفانه دخترشان بر اثر یک بیماری در گذشت.

در Valencia تارگا با بیوه ثروتمندی به نام Conxa Martinez آشنا شد که این خانم در زمینه فعالیتهای هنری به تارگا خیلی کمک کرد و همچنین خانه ای را در Sant Gervasi در اختیار تارگا و خانواده اش قرار داد، این خانه مکانی بود که تارگا بهترین و معروفترین آثارش را در آنجا ساخت.

در سفری به Granad تره مولوی Recuerdos de la alhambra را ساخت و سپس در Algeria قطعات Danza mora و Morish dance به وی الهام شد.

و کنسرتهایی را در اسپانیا ، میلان، ژنف، فرانسه، رم، ایتالیا اجرا کرد .و در این کنسرتها استادی و تبحر خود را در نوختن گیتار به همگان اثبات کرد.

در سنین بالا اخلاق تارگا دچار تغییر خلق و خو شد . مردی احساسی و دارای عقاید عاشقانه. همچنین ترسو ترجیح میداد کنسرت را در مکانی کوچک با تعداد جمعیت کم اجرا کند تا در تئاتری بزرگ و در مقابل عده زیادی تماشاگر.

تارگا فرد خوش شانسی نبود زیرا در ژانویه ۱۹۰۶ به سختی بیمار شد. این بیماری بسیار سخت و دوره نقاهت آن بسیار طولانی بود و در این میان دوستانش برای حمایت مالی از او کنسرتهایی با عنوان Audicions Tarrega برگزار کردند و درآمد حاصل شده از این کنسرتها را به تارگا می دادند.

تارگا در ۲ دسامبر ۱۹۰۹ آخرین اثر خود با عنوان Oremus را ساخت.و در ۱۵ دسامبر ۱۹۰۹ در خانه اش در خیابان Valencia در گذشت.