آخرین خبرها

نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

splintercell-blacklist9

نام : Splinter Cell Blacklist

سازنده : Ubisoft Toronto

ناشر : Ubisoft

سبک : اکشن سوم شخص / اکشن تاکتیکی / مخفی کاری

تاریخ انتشار : 20 آگوست 2013 ( 29 مرداد 1392 )

Splinter Cell - نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

سم فیشر بازگشته در حالی که هنوز هم در شرایط آرمانی به سر می برد . جدید ترین نسخه ی سری Splinter Cell کهBlacklist نام دارد بهترین نکات نسخه ی قبلی یعنی Conviction را جمع آوری کرده است و همچنین با بهبود بسیاری از جذابیت های این عنوان توانسته با روح و روان مخاطب بازی کند . لیست سیاه در هر نقطه و مکانی بسیاری از احتمالات را برای شما به نمایش می گذارد زیرا شما قادرید از هزاران راه مختلف که بسته به سلیقه ی هر فرد دارد دشمنان خود را از بین ببرید که این امر تجربه ی چندین بار این عنوان را بیش از پیش کرده است . البته در کنار این تغییرات لیست سیاه نسبت به نسخه ی پیشین بیشتر به ریشه های این سری نزدیک شده است و از این رو می توان به خوبی لقب جاسوس قرن 21 را به این عنوان اعطا کرد .

خوشبختانه برای لذت بردن از لیست سیاه مجبور نیستید همانند Conviction تا اواخر بازی منتظر بمانید تا در مراحل پایانی طعم لذت و هیجان را بکشید بلکه لیست سیاه از همان ابتدا شما را در بطن یک هیجان و مبارزه ی سخت قرار می دهد . یکی از دلایلی که این نسخه یک سر و گردن از Conviction بالاتر بوده است این است که روند توسعه و ساخت آن بسیار آرام و شمرده سپری شده است و شتاب زندگی در آن مشاهده نشده است و حال با توجه به کیفیت بازی می توان تصمیم منطقی یوبی سافت برای تاخیر در انتشار این عنوان را درک کرد . همچنین داشتن یک ایده ی واضح و روشن از همان ابتدای کار سبب شده است تا یوبی سافت به خوبی بتواند تبلیغات متناسبی موازی با محتوای بازی انجام دهد برای مثال از همان ابتدای ساخت بازی اعلام شد بازی دارای سه حالت Ghost ، Panther و Assaultمی باشد که هر کدام از این حالت ها در خود دارای تاکتیک های مختلفی هستند و در نسخه ی نهایی نیز دقیقا پایه و اساس اصلی گیم پلی همین سه حالت نام برده می باشد که این امر در نسخه ی پیشین کاملا برعکس انجام شد و محصول نهایی با آنچه در تبلیغات به چشم می خورد تفاوت فراوانی داشت .

البته در طول بازی چالش های غیر قابل درکی در پیش روی مخاطب قرار می گیرد که وی از درک آن عاجز است برای مثال بازیکن نمی تواند درک کند چرا سم فیشر جوان تر شده است و بر خلاف رویه ی عادی که باید حرکاتش آهسته تر باشد بسیار سریع تر عمل می کند و حتی می تواند از صخره ها هم بالا برود . چالش دیگر نیز تغییر صدا پیشه ی شخصیت فیشر می باشد که پیش از این بر عهده ی هنرمند هالییودی یعنی Michael Ironside بود و به نحوی شخصیت سم فیشر با صدای او شناخته می شود . البته همانطور که اشاره شد جذابیت های دلپذیری در لیست سیاه وجود دارد که باعث شده مشکلات آن که البته کم هستند از دیدگان مخاطب پوشیده شود و به چشم نیاید . با ذکر تمامی این موارد لیست سیاه توانسته با تلفیق المان های مخفی کاری و اکشن به طور متناسب یک اکشن سوم شخص مناسب بیافریند .

لیست اشخاص بد حساب

Splinter Cell iran - نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

در ابتدا باید این مطلب را روشن کنیم که داستان لیست سیاه نسبت به Conviction بسیار متفاوت است . در نسخه ی قبلی شاهد بودیم که داستان بر روی خود سم فیشر و برخی از اتفاقات زندگی شخصی او تمرکز داشت که در نهایت این اتفاقات به یک توطئه ی ملی پیوند می خورد اما در لیست سیاه اینبار با یک توطئه ی بین المللی رو به خواهیم بود . داستان بازی در مورد یک گروه تروریستی به نام مهندسین می باشد که افراد حاضر در آن از کشور های مختلفی گرد هم آمده اند . افرادی که از اشغال یا تسلط سیاسی آمریکا به کشورشان به تنگ آمده اند و قصد دارند با تهدید آمریکا به حملات مختلف به سرتاسر خاک آن به استقلال دست یابند .

در چنین وضعیت بحرانی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا تنها روزنه ی امید را در یاری خواستن از سیم فیشر می بیند و از وی که پس از اتفاقات نسخه ی قبل بازنشست شده است درخواست می کند که بر روی کار باز گردد و سم از رئیس جمهور درخواست میکند که در این زمینه قدرت تمام داشته باشد و رئیس جمهور نیز می پذیرد . وی در اولین اقدام Third Echelonرا که به فساد کشیده شده است منحل می کند و سازمان جدیدی به نام Fourth Echelonرا ایجاد می کند . فیشر در این سازمان جدید یک گروه از نخبگان را گرد هم می آورد و خود رهبری آن ها را به دست می گیرد تا بتواند در برابر این توطئه ی بزرگ از کشورش محافظت کند .

.jpeg - نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

فیشر برای اینکه بتواند بر سر تا سر دنیا احاطه داشته باشد و هر جا که نیاز باشد سریعا به ماموریت بپردازد مقر فرماندهی Fourth Echelon را از دفتر کاری در پنتاگون به یک هواپیما انتقال می دهد . این هواپیما اصلی ترین مکان در بازی به شمار می رود . تمامی سلاح های مورد نیاز سم و همچنین تجهیزات پیشرفته ای که برای شناسایی دشمنان نیاز است در این هواپیما قرار دارد . البته برای مخاطب در ابتدا کمی گیج کننده است که چرا به یکباره سم که از کار کنار کشیده است دوباره باز می گردد ولی به مرور زمان و با پیشبرد مراحل لایه های داستانی بازی نمایان می شود و شما به خوبی قصد و نیت وی را درک خواهید کرد . همانطور که گفته شد فیشر برای ایجاد Fourth Echelon تیمی از نخبگان نظامی را گرد خود آورده است که مهم ترین آن ها Anna Grimsdottir می باشد که در نسخه ی پیشین نیز حضور داشته است و وظیفه ی پشتیبانی از تیم و بیان ماموریت ها را بر عهده دارد . همچنین برای اولین بار در این سری سم فیشر یک همکار در ماموریت های خود خواهد داشت . Isaac Briggs مامور زبده یCIA به تیم سم اضافه شده است و در برخی از ماموریت ها وی را همراهی خواهد کرد .

داستان لیست سیاه به خوبی شما را تا پایان همراه خود نگه می دارد ، هر چند داستان از کلیت کلیشه ای که همان حمله ی تروریست ها به آمریکا و در نهایت نجات آمریکا به دست یک قهرمان می باشد ، برخوردار است ولی به هر حال جذابیت های داستانی و کنجکاوی مخاطب برای پی بردن به سرنوشت فیشر در پایان بازی شما را به ادامه ی این عنوان مجاب می کند .

بکش یا بمیر

سری Splinter Cell که در ژانر اکشن مخفی کاری قرار دارد طبیعتا باید دارای المان های مخفی کاری فراوانی در خود باشد ولی امروزه تمایل مخاطبان عام و جدید به سوی اکشن می باشد و به جز طرفداران حقیقی سبک مخفی کاری عامه ی مردم مخفی کاری خالص را تجربه نخواهند کرد . سازندگان عناوین زیادی در این سبک برای اینکه فروش عناوینشان افت نکند المان های بخش اکشن را به عنوان خود افزوده اند تا جایی که یکی از مشهور ترین بازی های این سبک یعنی Hitman که در نسخه های پیشین آن شناسایی شدن توسط دشمن برابر مرگ بود در آخرین نسخه ی خود یعنی Absolution با اضافه کردن کاور گیری و سایر المان ها به نوعی تابوی خود را شکست و پا به عرصه ی اکشن گذاشت .

Splinter Cell نیز از این قاعده مستثنا نیست البته این سری در نسخه ی Conviction به طور جدی وارد بخش اکشن شد که البته شتاب زدگی و بی تجربگی سازندگان در زمینه ی اکشن سبب شده بود این عنوان به یک بازی اکشن خالص تبدیل شود تا به یک اکشن مخفی کاری . ولی در لیست سیاه سازندگان هر دو جنبه را در نظر گرفته اند ، آن ها سه حالت مختلف برای مخاطبان در نظر گرفته اند که هر فردی با توجه به علاقه ای که به بخش اکشن یا مخفی کاری و یا هر دوی آن ها دارد می تواند لیست سیاه را تجربه کند و به پایان برساند . سم فیشر در لیست سیاه از قابلیت های متنوعی برخوردار است و همچنین از لحاظ درگیری های تن و به تن و فنون مبارزه نیز بسیار قوی تر و سریع تر عمل می کند . مخاطب در هر مرحله با چند انتخاب برای پیشبرد بازی و نابودی دشمنان رو به رو است که می تواند متناسب با علاقه ی خویش هر کدام را که می خواهد انجام دهد . بازیباز قادر است دست به یک کشتار پر سر و صدا بزند که البته اینکار سخت تر است و سبب می شود که وی با دشمنان بیشتری رو به رو شود و البته قادر است به مانند یک روح دشمنان را کاملا بدون سر و صدا از بین ببرد و به راه خود ادامه دهد .

splinter cell blacklist - نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

دست مخاطب برای پیشبرد مراحل کاملا باز است و وی قادر است با جست و جو در محیط و استفاده از تجیهزات خویش بهترین راه برای پایان بردن مرحله را بیابد چیزی که تریلر های پیش از انتشار هم به خوبی نمایش داده شده بود و در گیم پلی هم به راحتی قابل لمس می باشد . در واقع سازندگان سه حالت به نام های Ghost ، Panther و Assault در گیم پلی بازی ایجاد کرده اند که هر کدام دارای شرایط مخصوص به خود می باشد . حالتGhost همانطور که ار نامش پیدا است به مخفی کاری خالص اختصاص دارد و در این حالت شما باید بدون کمترین جلب توجه دشمنان را از بین ببرید که البته در این حالت شما باید تا رسیدن به هدف خود حداقل تعداد دشمنان را از بین ببرید و با عبور از کنار اکثر دشمنان بدون کشتن آن ها امتیاز شما در این حالت بیشتر خواهد شد . حالت دوم که Panther نام دارد و پر طرفداران ترین حالت بازی نیز به شمار می رود تلفیقی از اکشن و مخفی کاری است . در این جا است که قابلیتMark & Excute به کمک شما می آید . در این حالت شما قادرید دشمنان خود را سریع و البته با مارک کردن از بین ببرید . در حال سوم که Assault دارد و مخصوص کسانی است که تنها اکشن پسند هستند سم با یک اسلحه وارد منطقه می شود و همه را همانند یک ماشین آدم کشی می کشد که البته جذابیت این حالت نسبت به دو حالت قبلی پایین تر خواهد بود و استرس و هیجان چندانی بازیباز را فرا نمی گیرد .

splinter cell blacklist1 - نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

در پایان هر مرجله بازی به طور خودکار به توجه به شیوه ی شما در حین انجام مرحله و عملکردتان امتیازاتی در هر یک از این حالت ها به شما خواهد داد و حتما می دانید که حالتGhost قطعا امتیاز بیشتری خواهد داشت چون هم سخت تر می باشد و هم نیازمند صرف وقت و برنامه ریزی است . امتیازاتی که در پایان هر مرحله به دست می آورید را می توانید صرف آپگرید کردن تجهیزات خود کنید ، برای مثال با آپگرید کردن اسلحه ی خود و اضافه کردن امکانات به آن تعداد نفراتی که می توانید در یک مکان مارک کنید افزایش می یابد و در نتیجه به شما در پیشبرد مراحل کمک شایانی می کند . یکی از بهترین قابلیت هایی که در نسخه ی پیشین به بازی اضافه شده بود ، سیستم Mark & Excute می باشد که در آن شما با کشتن یک دشمن به صورت تن به تن قادرید چندین نفر را نشانه گذاری کنید و سپس آن ها را به صورت همزمان از بین ببرید ، سیستمی که در سایر بازی های Tom Clancy نظیر Ghost Recon Future Soldier به شکل دیگری نیز مشاهده شده است و این سیستم در لیست سیاه نیز وجود دارد که البته دچار تغییرات مثبتی شده است . شما در نسخه ی پیشین در حالت سکون می توانستید دشمنان را مارک کرده و از بین ببرید ولی اینبار در حال حرکت نیز این امکان فراهم شده است که به آن سیستم قتل در حرکت یا kiling in motion گفته می شود .

شما قادرید پیش از حرکت افرادی که قصد دارید از بین ببرید را مارک کنید و سپس در حین حرکت یک نفر را به صورت تن به تن از بین ببرید و در همان حال دشمنان دیگر را نیز با استفاده از نشانه گذاری قبل از حرکت از بین ببرید که وجود چنین مکانیزم خوبی باعث شده تا شاهد صحنه های بسیار زیبایی در طول گیم پلی باشیم که هر بیننده ای را به وجد می آورد . همانند نسخه های پیشین تاریکی مأمن و مأوا سم می باشد ، او قادر است در تاریکی پنهان شود ، حرکت کند و حتی دشمنان را از بین ببرد هر چند برخی از مراحل بازی در روز دنبال می شود و تاکید به مبارزات اکشن دارد که ارزش بخش های مخفی کاری بازی را زیر سوال برده است و از نکات منفی بازی به شمار می رود ولی در بیشتر مراحل بازی چنین قابلیتی وجود دارد و شما قادرید سم را در تاریکی و به دور از چشم دشمن هدایت کنید .

در این نسخه سم دارای تجهیزات فراوانی است و سازندگان نیز یک منوی کاربردی مناسب در گیم پلی برای سلاح های سم ایجاد کرده اند که شبیه به منوی سلاح ها در سری Assassins Creed می باشد . سم می تواند یک اسلحه ی کمری که مجهز به صدا خفه کن می باشد را با خود حمل کند که بهترین آن ها اسلحه ی Five Seven می باشد . همچنین وی قادر است یک اسلحه ی نیمه اتوماتیک نظیر M416 یا Ak-47 را با خود حمل کنید . یکی از تجهیزات جدید سم فیشر در لیست سیاه یک چاقوی کشنده به نام Karambit است که به وسیله ی آن سم قادر است دشمنان خود را از پای در آورد یا حتی پرده ها را پاره کند و از آن ها عبور کند . سم در این بازی دارای یک دستبند هوشمند به نام Opsat است که به وسیله ی آن می تواند آخرین اطلاعات از مکان دشمن ، تعداد نفرات و تجهیزات آن ها را مشاهده کند و همچنین با مرکز پشتیبانی Fourth Echelon در تماس باشد و از آن ها تقاضای بمباران یک ناحیه را بکند . سم یک اسلحه دیگر به نامSticky Shoker Bolt نیز دارا است که همانطور که از نامش پیدا است یک شوکر برقی قوی است که می تواند در بسیاری از موارد راه گشا باشد . در کنار این تجهیزات سم دارای نارنجک های مختلفی از جمله دود زا ، انفجاری و حتی یک نارنجک که گاز سمی ایجاد می کند می باشد . نماد این سری یعنی Vision Goggles نیز ارتقا یافته است و به Sonar Goggles تبدیل شده است . شکنجه کردن دشمنان و اعتراف گرفتن از آن ها نیز در بازی وجود دارد ولی اینبار با رنگ و بویی خشن تر . سم برای اعتراف گرفتن از دشمنان خود از چاقوی مخصوص خویش استفاده می کند و آن را در اندام بدن دشمنان از جمله کتف فرو می کند و با آوردن فشار زیاد به چاقو باعث می شود که فرد مورد نظر اعتراف کند البته سم قادر است بعد از اعتراف فرد مورد نظر را بکشد یا بیهوش کند .

splinter cell blacklist 3 - نقد و برسی Splinter Cell: Blacklist

در کل گیم پلی لیست سیاه به خوبی توانسته تعادل خوبی میان بخش اکشن و مخفی کاری برقرار سازد و به خوبی نیاز های های هر دو قشر علاقه مند به اکشن و مخفی کاری را فراهم آورده است ولی تمایل بیش از حد این عنوان به سمت اکشن که خود باعث می گردد که مخاطب تمایل به اکشن پیدا کند از نکات منفی گیم پلی بازی به شمار می رود .

گرافیک در اختیار جاسوسی

لیست سیاه در زمینه ی گرافیکی به قدری خوب عمل کرده است که گویا شما در حال تجربه ی یک عنوان نسل بعدی هستید . چهره ی کاراکتر های بازی به خصوص سم فیشر دیگر مصنوعی نیست و با استفاده از قابلیتی که Performance Capture نام دارد ، چهره ها و حرکات صورت کاملا با واقعیت منطبق می باشد . طراحی کاراکتر سم فیشر چه از لحاظ ظاهری و چه طراحی های بدنی عالی از کار در آمده است و انیمیشن های سم در حین دویدن و حتی مبارزات بسیار خوب است و گویا سازندگان از هنرپیشگان حرفه ای برای ضبط حرکات موشن کپچر سم استفاده کرده اند . انیمیشن های زیادی در درگیری های تن به تن به نمایش در می آید که تنوع آن ها به حدی زیاد است که خیلی کم شاهد انیمیشن های تکراری در هنگام مبارزه خواهید بود که این خود از نکات مثبت بخش گرافیکی به شمار می رود .

بازی با موتور LEAD Engine ساخته شده است و با توجه به اینکه این موتور ، موتور طراز اولی نیست سازندگان به خوبی از حداکثر امکانات آن بهره گرفته اند و محیط های بسیار زیبایی را طراحی کرده اند . با توجه به اینکه لیست سیاه در نقاط مختلفی چون لندن ، شیکاگو ، بنغازی و … دنبال می شود طراحی هر مرحله بسیار سخت و طاقت فرسا بوده است ولی با تجربه ی بازی و نگاهی به محیط بازی به عمق قدرت سازندگان پی خواهید برد . طراحی و اجرای بافت های بازی عالی بوده است و سازندگان با توحه به معماری بومی مناطقی که بازی در آن ها جریان دارد توانسته در طراحی محیط های فوق العاده عمل کنند.

اما هر چه لیست سیاه در زمینه ی طراحی محیط و سم فیشر عالی عمل کرده است در زمینه ی طراحی دشمنان و افراد Fourth Echelon ضعیف عمل کرده است . دشمنان که در بازی طراحی چهره ی خاصی ندارد چون چهره ی آن ها پوشیده است و چهره ی افراد خودی نیز تعریف چندانی ندارد . این مشکل هنگامی کاملا به چشم می آید که چهره ی شخصیت Anna به طور کلی تغییر کرده است و ممیک صورت وی با صحبت های که می کند تفاوت دارد . نورپردازی بازی بسیار خوب می باشد و با اینکه بازی در مکان های تاریک دنبال می شود باز هم سازندگان در نورپردازی این محیط ها خوب عمل کرده اند و همچنین در سایه زنی ها نیز بسیار عالی عمل کرده اند . نرخ فریم ریت بازی نیز همواره ثابت است و همانند سایر بازی های اخیر که فریم غیر ثابتی دارند نمی باشد .

وداع با صدای دوست داشتنی

همانطور که در ابتدای مقاله نیز اشاره شد یکی از بزرگ ترین چالش ها بازی تغییر صدای سم فیشر است . برای کسانی که چندین شماره از این سری را تجربه کرده اند و سم فیشر را تنها با صدای Michael Ironside می توانند تجسم کنند ، زجر آور است که صدای فرد دیگری را به جای وی بشنود . ولی به هر حال باید با Ironside وداع کرد زیرا از این پس این Eric Johnson خواهد بود که به جای سم صحبت خواهد کرد . البته جانسون در لیست سیاه خوب کار کرده است و حق مطلب را به جای آورده است ولی صدای Ironside چنان ابهتی به شخصیت فیشر می بخشید که در صدای جانسون احساس نمی شود .

موسیقی بازی سعی دارد ریتمی سریع داشته باشد والبته در مواقعی تم حماسی و دراماتیک به خود می گیرد که این امر در مراحل آخر نمود بیشتری پیدا می کند . نکته ی جالب بخش موسیقی این می باشد که با توجه به اینکه این عنوان در مناطق مختلف دنیا جریان دارد با توجه به فرهنگ بومی منطقه ی مورد نظر موسیقی آن منطق در حین مرحله شنیده می شود که بسیار زیبا و البته نوآورانه است . صدای شلیک اسلحه ها به خوبی کار شده و با نمونه ی اصلی مطابقت دارد و سبب شده است که لیست سیاه بیش از پیش به واقعیت نزدیک باشد .

بازگشت موفق سم

Splinter Cell Blacklist یک بازگشت بسیار موفق برای سم فیشر می باشد که پس از نسخه ی پیشین کمی از عظمت وی کاسته شده بود . داستان کلیشه ای ولی با کشش مناسب به همراه گیم پلی عالی بازی که تعادل مناسبی میان بخش اکشن و مخفی کاری ایجاد کرده است و در اختیار گذاشتن تجهیزات مناسب در اختیار مخاطب در کنار گرافیک عالی محیطی و هوش مصنوعی خوب دشمنان و صدا گذاری موفق سبب شده است تا لیست سیاه به یکی از موفق ترین عناوین این سری و سبک مخفی کاری تبدیل شود.

Rate this post
نت های پیانو نت های ویولن نت های سنتور نت های گیتار

درباره‌ی vahid ezati

دوست دارم دارم تا تمام چیزی را که می دانم در اختیار بازدید کنندگان وب سایت قرار دهم پیشنهادات و انتقادات شما بنده را خوشحال می کند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *