علت مرگ بتهوون چه بود. این سوالی است که اکثر موسیقی دانان دوست دارند بدانند به همین دلیل طی تحقیقات جامعی که در این خصوص انجام داده ایم نتایجش را در ادامه برایتان شرح می دهیم .
در صورتی که ویدئو زیر را مشاهده نمیکنید از وی پی ان استفاده کنید.
در پاییز ۱۸۲۶، بتهوون هنگام برگشت از سفر ییلاقهای اطرافِ وین، به شدت دچار سرماخوردگی و سینهپهلو شد و نهایتا در منزلش بستری شد . قرار شد برادرزاده ش پزشک رو خبر کنه اما اون بعد از دو روز تازه یادش اومد که ماموریت خودش رو فراموش کرده…
ناچار مستخدم میخونه پزشکی رو به بالین بتهوون فرستاد. پزشک زمانی کنار بسترش حاضر شد که اون تنگی نفسی شدیدی داشت و در نتیجه بتهوون چهار بار توسط جراح تحت عمل جراحی قرار گرفت.
در این مدت جسم نیرومندش حدود سه ماه با بیماری دست و پنجه نرم میکرد.
و خیلی از دوستانش اون رو فراموش کرده بودن.
از اواخر فوریه، حال بتهوون رو به وخامت گذاشت تا جاییکه یوهان نپوموک هومل کدورتهاش رو با بتهوون به فراموشی سپرد و به دیدارش اومد اون بعد از دیدنِ بتهوون نتونست مانع ریختن اشک خودش بشه.
فردیناند هیلر درباره ی آخرین دیدارش میگه
بتهوون لباس خاکستری بلند و کفشهای بزرگی تا زانو پوشیده بود، جلوی پنجره دراز کشیده و نمیتونست چیزی بگه. من هیچوقت نمیتونم نگاهی که در کمالِ حقشناسی به ما انداخته بود رو فراموش کنم.
در همون زمان بیماری وصیتنامهٔ مختصری به برادرزاده ش نوشت.
اون ماههای باقیمونده از عمرش رو در بستر بود و خیلی از دوستاش به ملاقاتش میاومدن. در نهایت در ۲۶ مارس ۱۸۲۷ در سن ۵۶ سالگی درگذشت.
این باور وجود داره که خودکشی نافرجام برادرزاده ش کارل، در مرگ زودهنگام بتهوون تأثیر داشته
یکی از دوستاش آنسلم هوتنبرنر چنین گفته که: «حدود ساعت پنج بعدازظهر در لحظهٔ مرگ، طوفان و رعدوبرق وجود داشت ، بتهوون چشمان خود رو باز کرد و چند لحظه با دست راست مشت گرهکرده ش رو بالا برد و پس از اون نه نفسی وجود داشت و نه ضربان قلبی».
کالبدشکافی آسیب کبدی رو نشون میداد، که احتمالا به دلیلِ مصرف سنگینِ الکل بود همینطور آسیب اعصاب شنوایی و سایر اعضای بدن مشاهده شد.
در مراسم تشییعِ جنازهٔ بتهوون در ۲۹ مارس ۱۸۲۷، طبق تخمین ها حدود ده تا سی هزار نفر حضور داشتن
فرانتس شوبرت، که مشعلدارِ مراسم بود، سال بعد درگذشت و در کنار اون دفن شد. اون پس از تشییع پیکرش به خاک سپرده شد. چند سال بعد بقایای جسدِش برای مطالعه مجدد نبش قبر و در سال ۱۸۸۸ به گورستان مرکزی وین در کنار قبر شوبرت منتقل شد.
بعد از مرگش تموم نوشتهها، دفاتر یادداشت کتابای خطی، موسیقی و اثاثیه ش توی حراج به فروش رفت. در میان کتابا، آثاری علمی و ادبی وجود داشت که مسیر فکریش رو نشون میداد.
در مورد علت مرگش اختلافنظرهایی وجود داره: بیماری های سیروز، سیفلیس، هپاتیت آ، مسمومیت سرب و سارکوئیدوز می تونسته علت فوت باشه .
دوستان و بازدیدکنندگان قبل و بعد از مرگ چینهایی از موی اون رو برداشتن که برخی از اونها حفظ و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته این تجزیه و تحلیلها منجر به ادعاهای بحثبرانگیزی شده مبنی بر اینکه مرگ وی بر اثر مسمومیت با سرب در حین درمان بودهاست .