مقاله روز جهانی قدس –
قدس، قبله نخستين و حرم دوم مسلمانان جهان، وطن ميليون ها آواره فلسطيني است که استکبار جهاني آن سرزمين را از دست ساکنانش خارج ساخت و تحت سلطه نيروهاي اشغالگر قدس قرار داد. از همان نخستين سال هاي اشغال پاره تن اسلام، با مقاومت فلسطينيان و اعتراض مسلمانان و ديگر انسان هاي آزاده جهان، نهضت مقابله با اسرائيل و حمايت از فلسطين مظلوم شکل گرفت. با پيروزي انقلاب اسلامي، ملت مسلمان ايران به ويژه پس از صدور پيام تاريخي امام امت در سال 1358 مبني بر نامگذاري آخرين جمعه ماه رمضان به عنوان روز جهاني قدس، مسئله آزادسازي فلسطين از چنگال غاصبان قدس را سرلوحه آرمان هاي خويش قرار داد. از اين رو، همه ساله، روز قدس را به روز فرياد کشيدن بر سر ستمکاران تاريخ و به لرزه درآوردن پايههاي سست رژيم اسرائيل تبديل کرده است.
اهميت بيت المقدس از نظر اسلام
بيت المقدس به عنوان مهمترين شهر فلسطين، از نظر اسلامي اهميت ويژهاي دارد؛ زيرا مسجدالاقصي، نخستين قبله مسلمانان در اين شهر تاريخي است. از آغاز هجرت پيامبر اسلام به مدينه تا سال دوم هجري، قبله پيامبر در هنگام نماز و نيايش، بيتالمقدس بود و بيشک، پيش از هجرت نيز در سيزده سالي که پيامبر اکرم(ص) در مکه مکرمه اقامت داشت، رو به بيت المقدس مي ايستاد و نماز مي گزارد. از اين رو، اين شهر، قبله نخستين، بلدالامين و حرم امن شناخته مي شود. افزون بر اين، مسجدالاقصي هنگام معراج رسول اکرم(ص) نيز ارزش و قداست خود را نشان داد، به گونهاي که خداوند مي فرمايد شبانه پيامبر اکرم(ص) را از مسجدالحرام به مسجدالاقصي ـ که اطراف آن را پر برکت گردانيده است ـ سير داد تا آيات و نشانه هاي الهي را به او نشان دهد.
روز قدس؛ آغازي بر يک پايان
حضرت امام خميني(ره) در پيام خود در سال 1358، با نامگذاري آخرين جمعه ماه مبارک رمضان به«روز قدس» فرمود: «من در طي ساليان دراز، خطر اسرائيل غاصب را گوشزد مسلمين نمودم. … من از عموم مسلمانان جهان و دولت هاي اسلامي مي خواهم براي کوتاه کردن دست اين غاصب و پشتيبانان آن، به هم بپيوندند و جميع مسلمانان جهان را دعوت مي کنم آخرين جمعه ماه مبارک رمضان را که از ايام قدر است و مي تواند تعيين کننده سرنوشت مردم فلسطين نيز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب و طي مراسمي، هم بستگي بينالمللي مسلمانان را در حمايت از حقوق قانوني مردم مسلمان اعلام نمايند». امام راحل با تدبير الهي خويش و نامگذاري روز قدس، مبارزه با اسرائيل و دفاع از حقوق ملت مظلوم فلسطين را به عنوان تکليفي اسلامي به همه مسلمانان از فرقهها و مليت ها و زبان هاي گوناگون گوشزد کرد و اعلام داشت که حمايت از اسرائيل، خيانت به اسلام است.
وجوب جهاد بر ضد اسرائيل
در طول دهه پنجاه خورشيدي، حضرت امام(ره) در اعلاميه هاي گوناگون در پاسخ به نامه هاي مردم، دانشجويان و علما، مبارزه براي آزادسازي فلسطين و حمايت از گروه هاي مبارز فلسطيني را بر تمام مسلمانان واجب دانست و در تاريخ هفدهم مهر ماه سال 1357، اسرائيل را«غده سرطاني» ناميد. حضرت امام خميني(ره) پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در مصاحبهاي با شبکه تلويزيوني سيبياس امريکا به صراحت فرمود: «ملت مسلمان ايران و هيچ مسلماني و اصولاً هيچ آزادهاي، اسرائيل را به رسميت نمي شناسد و ما همواره حامي برادران فلسطيني و عرب خود خواهيم بود. … اسرائيل مطرود ماست و ما براي هميشه نه نفت به او مي دهيم و نه او را به هيچ وجه مي شناسيم.» بنيان گذار کبير انقلاب اسلامي هم چنين در پيام برائت از مشرکين در سال 1366 فرمودند: «ملتهاي مسلمان بايد به فکر نجات فلسطين باشند و مراتب انزجار و تنفر خويش را از سازش کاري و مصالحه رهبران ننگين و خودفروختهاي که به نام فلسطين، آرمان مردم سرزمين هاي غصب شده و مسلمان اين خطه را به تباهي کشيدهاند، به دنيا اعلام کنند. … ملت هاي مسلمان از مبارزه با اين شجره خبيثه و ريشه کن کردن آن دست نخواهند کشيد».
انقلاب اسلامي و آرمان قدس
بي شک، يکي از اثرات کليدي انقلاب اسلامي، ايجاد حس جمعي و وحدت اسلامي ميان مسلمانان جهان بود. در حقيقت، عملکرد فرافرقهاي و جهاني حضرت امام خميني (ره) در سطح جهاني اسلام، به ويژه مسأله قدس شريف، موجب وحدت و همدلي مسلمانان بر محور اسلام و آرمان هاي بلند اسلامي شد. شهيد دکتر فتحي شقاقي، از رهبران برجسته جنبش اسلامي فلسطين(حماس) درباره اين منطق وحدتبخش انديشه امام خميني(ره) ميگويد: «هيچ چيز به اندازه انقلاب امام خميني(ره) نتوانست ملت فلسطين را به هيجان آورد و احساسات آن ها را برانگيزد و اميد را در دلهايشان زنده کند. … با پيروزي انقلاب اسلامي ايران، ما به خود آمديم و دريافتيم که امريکا و اسرائيل نيز قابل شکست هستند. ما فهميديم که با الهام از دين اسلام ميتوانيم معجزه کنيم. از اين رو، ملت مجاهدان در فلسطين، انقلاب اسلامي و جمهوري اسلامي ايران را به ديده تقدير مي نگرند و امام خميني(ره) را از رهبران جاويد تاريخ ميدانند». در انديشه امام خميني(ره)، صهيونيسم حرکتي بر ضد اسلام و مسلمانان است و ايشان با نامگذاري روز قدس و تغيير اين مسئله از مقولهاي صرفا عربي به مقولهاي اسلامي، جهان اسلام را به وحدت در برابر خطر بزرگ اسرائيل فراخواند. در همين راستا، ايشان در تاريخ اول ارديبهشت سال 1358 فرمود: «بر مسلمين و بر دولتهاي اسلامي است که باهم متحد شوند و اين جرثومه فساد را از بن و بيخ برکنند».
قدس؛ محور انسجام اسلامي
بيگمان، انسجام اسلامي، به ويژه در شرايط کنوني، ضرورتي انکارناپذير در جهان اسلام است. در اين ميان، مسئله فلسطين و آزادي قدس شريف، از جمله نقاط اشتراکي است که ميتواند محور وحدت و انسجام اسلامي باشد. از اين رو، روز قدس در سال انسجام اسلامي بايد به ديده ديگري نگريسته شود و براي آن برنامهريزي صورت پذيرد؛ چه آن که هر عقل سليمي مي پذيرد که بيتوجهي يا کمتوجهي به آرمان فلسطين به عنوان قلب جهان اسلام، چه ضربه جبرانناپذيري به جهان اسلام وارد خواهد آورد. از اين رو، بر همه ملت هاي مسلمان است که فراتر از شعارها و اقدامات معمولي و کماثر، اين روز بزرگ را که در حقيقت روز مقابله مستضعفان با مستکبران است، گرامي بدارند. پس در شرايطي که خطر اسرائيل، امروز متوجه همه خاورميانه و سرزمين هاي اسلامي است، انسجام و وحدت مسلمانان درباره موضوع فلسطين و مقابله با خوي تجاوزگرانه اسرائيل، تنها راه سربلندي اسلام و مسلمانان است.
خطر حکومت صهيونيستي
خطري که از روز تأسيس حکومت صهيونيستي در سرزمين اسلامي فلسطين، بيت المقدس را تهديد مي کرد، سرانجام در حمله اسرائيل به کشورهاي عربي در ژوئن 1967 ميلادي رخ داد. بدين ترتيب، مسجد الاقصي، نخستين قبله مسلمانان جهان، به دست متجاوزان تجاوزکار صهيونيست افتاد. دولت اسرائيل همان زمان با گستاخي تمام اعلام کرد که اداره بيت المقدس را براي هميشه در دست خواهد داشت. البته پيش از تأسيس حکومت غاصب يهود در فلسطين، رهبران جنبش صهيونيسم هميشه در آرزوي اين بودند که روزگاري بيت المقدس را تصرف کنند و آن را از حاکميت مسلمانان بهدرآورند، بهگونهاي که آلفرد موند، از رهبران برجسته صهيونيسم در اوايل قرن بيستم ميلادي، به يهوديان چنين وعده مي داد: «روزي که هيکل سليمان را تجديد بنا کنيم، خيلي نزديک است و من در آينده حيات خود را وقف تجديد اين بنا بر ويرانههاي مسجد الاقصي ميکنم».
نژادپرستي صهيونيسم
يکي از مهم ترين مباحث درباره صهيونيسم، مسئله نژادپرستي آنان است که از آن دم مي زنند و حتي به آن مباهات مي کنند. در اين جا، به بعضي از عقايد آن ها در اين باره اشاره مي کنيم:
1- ارواح يهود از ارواح ديگران برتر است؛ زيرا ارواح يهود جزو خداوند است، چنان که فرزند جزو پدرش است. روح هاي يهود نزد خداوند عزيزتر است؛ زيرا ارواح ديگران، شيطاني و مانند ارواح حيوانات است.
2- بهشت مخصوص يهود است و هيچ کس به جز آن ها داخل آن نمي شود، ولي دوزخ، جايگاه مسيحيان و مسلمانان است.
3- اسرائيلي نزد خداوند بيش از فرشتگان، محبوب و معتبر است. اگر يک نفر غيريهودي يک يهودي را بزند، بايد او را کشت. چنان که انسان بر حيوانات فضيلت دارد، يهود هم بر اقوام ديگر برتري دارد.
4- هرگاه يهودي و اجنبي شکايت داشته باشند، بايد حق را به جانب يهودي داد، اگر چه باطل باشد. ربودن اموال ديگران از راه ربا مانعي ندارد. حيات و زندگاني ديگران ملک يهود است، چه رسد به اموال آن ها.
5- ما ملت برگزيده خداونديم. از اين رو، خداوند براي ما حيوانات انساني آفريده است، مانند مسيحيان و مسلمانان و بوداييان تا بر آن ها سوار شويم.
امريکا؛ حامي اصلي اسرائيل
پس از پايان جنگ جهاني دوم، يکي از سياست هاي تغييرناپذير امريکا، حمايت از اسرائيل و تلاش براي تقويت آن بوده است. البته در سال هاي پيدايش و اعلام استقلال اسرائيل نيز امريکا، نخستين کشوري بود که آن را به رسميت شناخت و در تمامي سازمان ها و مجامع بينالمللي از آن دفاع کرد. در طول شش دهه اخير، کارگزاران سياست خارجي امريکا حمايت از اسرائيل را سرلوحه کار خويش قرار دادهاند. آن ها در طول اين سال ها کوشيده اند در بالاترين سطح، منافع اين رژيم را تأمين کنند. در اين ميان، استفاده از حق وتو در شوراي امنيت سازمان ملل متحد براي ناکام گذاشتن طرح هاي ضداسرائيلي، نمونه کوچکي از حمايت از رژيم صهيونيستي است.
معناي هولوکاست
هولوکاست از دو واژه هولو به معناي همه و کاست به معناي سوزاندن با آتش، تشکيل شده است و در اصطلاح به کشتار يهوديان در زمان هيتلر در کورههاي آدمسوزي يا اتاق هاي گاز گفته ميشود که براي نخستين بار از سوي فردي به نام الي ويزل ابداع شد. مدعيان هولوکاست به گزاف معتقدند شش ميليون يهودي در طول جنگ جهاني دوم در اتاق هاي گاز با گاز سمي کشته و در کوره هاي آدم سوزي اردوگاه هاي ارتش آلمان سوزانده شده‌اند. نکته جالب توجه اين که هولوکاست در زبان لاتين با حروف بزرگ نوشته مي شود و به بيان صهيونيست ها، علت نوشتن اينگونه واژه هولوکاست، اختصاص آن به يهوديان است. گروه هاي صهيونيستي درصددند با بزرگ نمايي دردها و رنج هاي جمع اندکي از يهوديان، از اين مسئله بهرهبرداري سياسي کنند. آنان با طرح مسئله هولوکاست در طول دهه هاي اخير کوشيدهاند هر گونه مخالفت با برنامه هاي توسعه طلبانه خود را خنثي سازند.
هولوکاست؛ حريم ممنوعه
در تاريخ سيزده ژوئيه سال 1990، قانوني درباره آزادي رسانهها در فرانسه وضع شد که بر اساس مفاد آن، زير سؤال بردن مسأله هولوکاست در سه فرضيه اساسي مربوط به آن، يعني کشتار ادعايي يهوديان، اتاقهاي ادعايي کشتار با گاز و آمار ادعايي شش ميليون کشته يهودي در جنگ جهاني دوم، جرم است و هر کس در فرانسه از اين قانون سرپيچي کند، به يک ماه تا يک سال زندان و پرداخت جريمهاي بين دو تا سيصد هزار فرانک محکوم مي شود. به تدريج، بر اثر اعمال فشار سازمان هاي يهودي بين اللملي، به تقليد از فرانسه، در کشورهايي هم چون آلمان، اتريش، بلژيک، سوئيس و اسپانيا نيز قوانين مشابهي به تصويب رسيد. پس از جنگ جهاني دوم، دانشمندان و پژوهشگران بسياري با تحقيق درباره مسئله هولوکاست، به نتايجي غير از گفته هاي مدعيان آن رسيدند. البته بسياري از آن ها، يا کرسي تدريس را در دانشگاه ها از دست دادند يا براي سال ها به زندان افتادند. تا بياموزند که در اروپاي آزاد نبايد بر خلاف آن چه صاحبان زر و زور مي گويند، سخن راند.
نويسنده: سيد محمدمهدي موسوي
منبع: ماه نامه گلبرگ
