هدایت الهی و یهودیان : تمام انبیاء که از سوی خداوند بزرگ به سوی بشریت ارسال شده اند برای هدایت الهی آمده اند و همه نبوتها در طول تاریخ برای هدایت الهی شکل گرفت چرا که خداوند هر یک از بندگانش را بخواهد هدایت می کند اگر مردم به توحید الهی شرکت بورزند خداوند هر آنچه عمل نیک انجام داده باشند حبط و نابود میکند و آن اعمال نزد خداوند فاقد ارزش می شود.انبیاء الهی به هدایت کامل رسیده اند زیرا انان کسانی هستند که خداوند می فرماید : ” به آنها حکمت نبوت داده ایم .” و همواره جمعی از مردم به آنها ایمان می آوردند.
بنابراین چنانچه اکثر مردم به انها ایمان نیاورند ما شماری دیگر را به هدایت ها و آموزه های آنها مومن می سازیم که به انبیاء کفر نمی ورزند.انباء هدایت های خود را از خداوند تعلیم یافته اند .پس ای پیامبر : هدایتشان کن و به مردم بگو که برای رسالت و تبلیغ دین خدا وند من پاداشی از شما نمی خواهم و کار من تنها تذکر و یاد اوری برای توجه جهانیان به توحید و یکتا پرستی است تا رویه و عملکرد همه مردم جهان بر اساس اراده خداوند بزرگ و قانونمندی فردی خانوادگی و اجتماعی یکسان شود.
برخورد یهودیان با پیامبر
وقتی خداوند در منطقه حجاز از نسل اسماعیل قبیله قریش و نوادگان هاشم پیامبری انتخاب کرد و برای هدایت بشریت فرستاد یهودیان منطقه مدینه که توسط رومیان به انجا تبعید و منتقل شده بودند نبوت پیامبر اسلام از نسل اسماعیل را قبول نکردند و ادعا کردند که کتابی از سوی خداوند نازل نشده است . خداوند در پاسخ به این ادعا و عملکرد یهودیان می فرماید: انها قدرت منزلت و جایگاه خداوند را در جهان هستی ندانسته اند از انجا که گفتند خداوند بر هیچ بشری کتابی نازل نکرده است . پس ای پیامبر ! به انها بگو چه کسی کتاب تورات را بر موسی به جهت هدایت قوم بنی اسرائیل نازل کرد کتابی که نور و روشنگر بر مردم بود .اما شما بنی اسرائیل ان را در قالب کاغذ ها ثبت کردید . و هر جای ان را که می خواستید اشکار می کردید.و هر جای دیگر ان را که نمی خواستید پنهان می کردید.و چیز هایی از ان فرا گرفتید که شما و پدرانتان به ان اطلاع و اگاهی نداشتند..پس ای پیامبر! به یهودیان بگو خداوند کتاب تورات را برای هدایت مردم فرستاد و حال ان که انها به خداوند ایمان نمی اورند پس انها را با پندار های باطلشان رها کن تا به دور از حقیقت بازی کنند.
قران مبارک و منذر
قران اخرین کتاب الهی است که از وحی الهی بر انسان برگزیده و نازل شده است . قران تصدیق کننده کتاب های پیشین شامل تورات انجیل زبور و … است ان کتاب هایی که از سوی خداوند برای هدایت بشریت به انبیا نازل شده بود .
قران کتاب مبارک و با برکتی است چرا که اوامر و نواهی الهی برای چگونه زیستن انسان در ان بیان شده است همچنین کتابی ترس دهنده برای مردم ام القراء (مکه) و مردم پیرامون ان است زیرا در ان کتاب ایه های اذاب منکران و منافقان بیان شده است و انها را از عاقبت رفتار و گفتارشان در دنیا با خبر کند
اما کسانی که به معاد و اخرت ایمان اورده اند انها به قران کتاب الهی ایمان دارند و اراده خود را جهت فعل یا ترک فعل با اراده خداوند در قران منطبق میکنند انان کسانی هستند که به اقامه نماز در وقت مراقبت و محافظت دارند.
همه نکته ها در این مطلب هم نهفته است که انسان به توحید و نبوت و نزول کتاب های اسمانی ایمان و اعتقاد داشته باشد انگاه اراده خود را در زیستن با اراده خداوند که مستفاد از قران است منطبق بکند . بسیاری از محرمات نص صریح قران است که انسان ها حتی مسلمان ها هیچ توجهی به اراده و احکام الهی ندارند .
اهمیت دادن به قران و مبارک دانستن ان به این معنای مهم بر می گردد که انسان اراده خود را طبق قران مطابق با اراده خداوند قرار دهد .
منبع : دانشنامه تی تیل , هدایت الهی و یهودیان
